زمینه و هدف: بهره گیری از مشتقات استروییدی به یکی از معضلات جامعه ورزش تبدیل شده است. لذا، هدف از انجام این پژوهش بررسی ا ثر هشت هفته تزریق استرویید تستوسترون انانتات و تمرین مقاومتی بر نیمرخ آنزیم های کبدی موش های صحرایی نراست. روش تحقیق: تحقیق حاضر از نوع تجربی و در برگیرنده 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن ده هفته و وزن 12±200گرم) است که در قالب پنج گروه تقسیم بندی شدند،شامل گروه نخست، کنترل+دارونما(7=n)؛ گروه دوم، تمرین+دارونما(7=n)؛گروه سوم استرویید بدون تمرین(1n=)؛ گروه چهارم، تمرین+ استرویید دوز متوسط(1n=)؛ و گروه پنج تمرین + استرویید دوز بالا (1n=) که در پایان برای اندازه گیری آنزیم های آسپارتات آمینوترانستفراز، آلکالین فسفاتاز، آ لانین آمینو ترانسفراز و گاما-گلوتامیل ترانسفراز نمونة خونی از شبکة وریدی چشمی، تهیه و به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. یافته ها:مقادیر آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در گروه تمرین + استرویید دوز بالا به نسبت گروه های کنترل، تمرین، و استرویید بدون تمرین به طور معناداری بالاتر بود (81/8P<). همچنین، تغییرات این آنزیم درگروه تمرین+ استرویید دوز متوسط به نسبت گروه کنترل و تمرین معنادار بود(81/8P<). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر افزایش آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز در اثر مصرف استرویید تستوسترون و ترکیب آن با تمرین به صورت هم افزایی است، چرا که در اثر تزریق استرویید بدون تمرین از تغییرات آنزیم AST صرف نظر شد. همچنین، عدم تغییرات ALT در گروه ها نشان میدهد افزایش آنزیم AST منشا غیرکبدی دارد.

کلمات کلیدی