مقدمه: قدرت ملی هر کشور برگرفته از منابع متعددی است که به صورت هم افزا و در پیوند با یکدیگر، شاکله قدرت یک کشور را می‌سازند؛ علیرغم اینکه هر یک از مؤلفه‌های قدرت، نقش مهم و مجزایی در تولید قدرت ملی دارند. اما بنظر می‌رسد؛ در بین آنها، علم و فناوری از جایگاه و نقش برتری برخوردار است؛ به طوریکه، این عنصر قدرت ضمن داشتن کارکرد مستقل، در تقویت سایر ابعاد قدرت ملی نیز مؤثر است. اهداف: هدف این پژوهش، تحلیل جایگاه علم و فناوری در قدرت ملی است؛ به عبارت دیگر، این پژوهش این مسئله را پیگیری می‌کند که علم و فناوری از چه نقش و تاثیری بر سایر مؤلفه‌ها و ابعاد قدرت ملی همچون بعد اقتصادی، سیاسی، نظامی و.. برخوردار است. مواد و روش‌ها: برای این منظور، این پژوهش با اتّکا به پارادایم نئولیبرالیسم و روش شناسی تحلیل ثانویه از یک سو و مراجعه به آراء اندیشمندان داخلی و خارجی در قالب پرسش نامه تنظیم شده است. نتیجه‌گیری: در همین چارچوب، یافته‌های تحلیلی پژوهش نشان می‌دهد که فاکتور علم و فناوری به عنوان عاملی تأثیر گذار، درتقویت ابعاد اقتصادی، نظامی، سیاسی، سرزمینی، فرهنگی و اجتماعی قدرت ملی از نقش برجسته‌ای برخوردار است؛ همچنین یافته‌های میدانی پژوهش و مراجعه به اندیشمندان داخلی و خارجی هم بیانگر این بوده که علم و فناوری به ترتیب بر روی قدرت اقتصادی، نظامی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و سرزمینی بیشترین نقش و تأثیر را داشته است.

کلمات کلیدی