امروزه تاثیر محیط فیزیکی بر سلامت روان و الگوهای رفتاری انسان ها به اثبات رسیده است و منجر به ظهور پدیده ای به نام طراحی با رویکرد سلامت شده است. از آنجا که طراحی ضعیف یک منظر، می تواند سبب اختلالات عصب روانشناختی در افراد گردد و به تبع جامعه را تحت تاثیر قرار دهد، کاهش این اختلالات و ارتقای سلامت افراد و به تبع آن جامعه موضوع بسیار مهمی است. جامعه مدرن امروزی بیش از هر زمانی به این مهم پی برده است که سلامتی، نشاط و طول عمر بشر با حفظ و توسعه فضاهای سبز گره خورده است. اخیرا، اصطلاح باغ شفابخش در ارتباط با منظر‌سازی با رویکرد سلامت ایجاد شده است که هدف عمده آن ارتقای سلامت جسمی و عصب-روانشناختی افراد می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی مفهوم، تاریخچه و مزایای باغ شفابخش می باشد، تا بتواند جامعه علمی و عامه مردم را با این مفهوم ارزشمند و مزایای آن آشنا نماید و به نحوی در ارتقاء کیفیت منظر و به تبع ارتقاء سلامت افراد موثر واقع گردد. روش تحقیق در این مقاله از نوع توصیفی – تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه بررسی های کتابخانه‎ای و مروری کامپیوتری می باشد. نتایج نشان داد که باغ شفابخش می تواند به عنوان یک مسکن طبیعی در مراکز بهداشتی – درمانی عمل کند و این گونه فضاها را از حالت کسالت آور و غمبار به محیطی شفابخش و امیدوارکننده در مسیر درمان، تبدیل نماید.

کلمات کلیدی