عنوان : ( اثر افزودن ملاس و تفاله چغندر قند بر ارزش تغذیهای سیلاژ فضولات مرغ تخمگذار )
نویسندگان: فاطمه فتحی , جواد بیات کوهسار , فرزاد قنبری , عباسعلی ناصریان , شهریار مقصودلو ,
Full Textچکیده
سابقه و هدف: استفاده از ضایعات طیور در جیره نشخوارکنندگان منجر به کاهش قابل توجه هزینه خوراک، افزایش سطح پروتئین جیره و حل مشکلات ناشی از انباشتگی آن‌ها می‌شود. به‌طور کلی فضولات طیور حاوی مقدار بالای الیاف و خاکستر می‌باشند. به نظر می‌رسد که آن‌ها نسبت به برخی علوفه‌های با کیفیت، حاوی مقدار بیشتری انرژی، کلسیم، فسفر و نیتروژن باشند. فضولات طیور را می‌توان در تغذیه دام به‌ویژه در مناطقی که با کمبود مواد خوراکی با ارزش مواجه هستند، استفاده نمود. هدف از انجام این پژوهش بررسی افزودن سطوح مختلف ملاس و تفاله چغندرقند بر ترکیب شیمیایی، مولفه‌های تولید گاز و قابلیت هضم برون‌تنی سیلاژ فضولات مرغ تخمگذار بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: تیمار 1: سیلاژ فضولات طیور بدون افزودنی (شاهد)، تیمارهای 2، 3 و4 به ترتیب شامل سیلاژ فضولات + 5 درصد ملاس، 10 درصد ملاس و 20 درصد ملاس و تیمارهای 5، 6 و 7 به‌ترتیب شامل سیلاژ فضولات + 5 درصد تفاله چغندرقند، 10 درصد تفاله چغندرقند و 20 درصد تفاله چغندرقند. داده‌ها توسط نرم افزار SAS تجزیه شدند. برای مقایسه میانگین‌ها از آزمون حداقل تفاوت معنی‌دار استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین تیمارها اختلاف معنی‌داری از لحاظ ترکیب شیمیایی وجود دارد (05/0<P). تیمار شاهد و سیلاژ فضولات عمل‌آوری شده با 5 درصد ملاس، ماده خشک کم‌تری نسبت به سایر تیمارها داشتند. در بین تیمارها، تیمار عمل‌آوری شده با سطح 20 درصد ملاس دارای بیشترین مقدار پروتئین خام بود. pH تیمار حاوی تفاله چغندرقند سطح 20 درصد در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی‌داری کاهش یافت. تیمار دارای20 درصد تفاله چغندرقند و تیمار دارای 10 درصد ملاس به ترتیب بالاترین و پایین‌ترین پتانسیل تولید گاز را داشتند. در تیمارهای سیلاژ مرغ تخمگذار تیمار ملاس 5 درصد دارای بالاترین نرخ تولید گاز و پایین‌ترین پتانسیل تولید گاز نسبت به تیمار شاهد بود. بیشترین مقدار قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی (770 و 737 گرم بر کیلوگرم ماده خشک) با افزودن تفاله چغندر سطح 20 درصد به‌دست آمد. از نظر عامل تفکیک و توده میکروبی تولید شده نیز بین تیمارها اختلاف معنی‌داری وجود داشت. بالاترین و پایین‌ترین مقدار تولید پروتئین میکروبی به‌ترتیب مربوط به تیمار دارای سطح 20 درصد تفاله چغندرقند و تیمار شاهد بود. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی احتمالاً استفاده از سطوح مختلف ملاس و تفاله چغندرقند می‌تواند ارزش تغذیهای سیلاژ فضولات مرغ تخمگذار را افزایش دهد
کلمات کلیدی
فضولات طیور تخمگذار؛ ملاس؛ تفاله چغندرقند؛ قابلیت هضم؛ تولید پروتئین میکروبی
@article{paperid:1071923,
author = {فاطمه فتحی and جواد بیات کوهسار and فرزاد قنبری and ناصریان, عباسعلی and شهریار مقصودلو},
title = {اثر افزودن ملاس و تفاله چغندر قند بر ارزش تغذیهای سیلاژ فضولات مرغ تخمگذار},
journal = {پژوهش در نشخوارکنندگان},
year = {2017},
volume = {5},
number = {3},
month = {December},
issn = {2345-4253},
pages = {87--102},
numpages = {15},
keywords = {فضولات طیور تخمگذار؛ ملاس؛ تفاله چغندرقند؛ قابلیت هضم؛ تولید پروتئین میکروبی},
}
%0 Journal Article
%T اثر افزودن ملاس و تفاله چغندر قند بر ارزش تغذیهای سیلاژ فضولات مرغ تخمگذار
%A فاطمه فتحی
%A جواد بیات کوهسار
%A فرزاد قنبری
%A ناصریان, عباسعلی
%A شهریار مقصودلو
%J پژوهش در نشخوارکنندگان
%@ 2345-4253
%D 2017
