آسیبهای عضلانی در دامهای کوچک میتواند به دو صورت ارثی و یا اکتسابی و با واسطه عوامل مختلفی نظیر عوامل عفونی، داروها، توکسینها، سیستم ایمنی، اختلالات اندوکرین و متابولیک بروز یابد. انجام تستهای هماتولوژی، بیوشیمیایی، ایمنولوژی، مولکولی، پاتولوژی و غیره جهت تشخیص و مانیتورینگ این بیماریها پیشنهاد میگردد. از جمله تستهای بیوشیمیایی میتوان به اندازهگیری فعالیت سرمی آنزیمهای آسپارتات آمینوترنسفراز، لاکتات دهیدروژناز، کراتینین کیناز و غلظت سرمی لاکتات، میوگلوبین، تروپونینها، ناتریورتیک پپتیدها و غیره اشاره نمود. هدف از مطالعه حاضر، معرفی بیومارکرهایی است که امروزه در تشخیص آسیب عضلات اسکلتی و میوکارد در دامهای کوچک مورد استفاده قرار میگیرد و همچنین اطلاعاتی در ارتباط با ساختار، عملکرد، متابولیسم، مقادیر مرجع و کاربرد این بیومارکرها ارائه میشود تا با انتخاب مناسب بیومارکر درک بهتری از وضعیت سلامت عضلات اسکلتی و میوکارد حاصل گردد.

کلمات کلیدی