کمبود منابع و امکانات در مناطق شهری سنجش کارایی مناطق را ضروری میسازد .بنابراین منابع باید به گونهای تخصیص داده شود که بتوان بیشترین خدمات را از طریق منابع موجود عرضه کرد. برای شناخت توسعهیافتگی یا عدم توسعهیافتگی مناطق به بررسی الگوی نابرابریها و تفاوتهای میان آنها و بررسی میزان برتری یک مکان نسبت به ساختار مکانهای مشابه در سطح شهر مورد نیاز است. شناخت تفاوتهای موجود بین مناطق مختلف در سطح شهر از نظر میزان برخورداری آنها از شاخصهای گوناگون، به منظور آگاهی از سطوح توسعه و یا محرومیت و کاهش نابرابریهای منطقهای ضرورتی اجتنابناپذیر است. در این پژوهش به بررسی کمبود سرانه و رتبهبندی و تعیین درجه توسعهیافتگی - مراکز آموزش دبیرستان 2 - مراکز آموزش راهنمایی 1 شاخص شامل 12نواحی منطقه ده مشهد بر اساس - آتشنشانی 8 - پمپهای بنزین و گاز 7 - پارکها 6 - درمانگاهها 5 - بیمارستانها 4 - مراکز آموزش عالی 3 - بانکها پرداخته شده است. برای رسیدن به اهداف 12 - کتابخانهها 11 - مساجد 10 - اماکن ورزشی 9 پژوهش از مدل موریس استفاده شده است. نتایج مطالعات و بررسی نشان میدهد که نواحی منطقه ده در بیشتر شاخصها دارای کمبود سرانه جدی هستند که بیشترین کمبود مربوط به شاخص کتابخانه، اماکن 0 ورزشی و پارکها میباشد. و دررتبهبندی بر اساس شاخص موریس ناحیه یک با شاخص نهایی /9125 0 رتبه اول و ناحیه دو با شاخص نهایی 0 / رتبه دوم و ناحیه سه با شاخص نهایی 2725 / رتبه سوم 21108 0 و همچنین ناحیه سه با شاخص نهایی ،را کسب کرده است 0 / و ناحیه دو با شاخص نهایی 21108 /2725 0 جزو نواحی محروم و توسعه نیافته و ناحیه یک با شاخص نهایی / جزو نواحی توسعهیافته محسوب می شوند.

کلمات کلیدی