هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سه متغیر رضایت زناشویی و شوخ طبعی و امید به زندگی است و همچنین پاسخ به این سوال که آیا امید به زندگی می تواند توسط دو متغیر دیگر پیش بینی شود. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است.تعداد 134 نفر از شهروندان شهرستان شاندیز به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از کسب رضایت ، به سه پرسشنامه ی رضایت زناشویی هادسون و امید به زندگی 33 سوالی و شوخ طبعی مارتین ولفکارت پاسخ دادند. داده ها به وسیله ی spss21 تحلیل شدند.برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که هر سه متغیر با همدیگر رابطه ی معنادار مستقیم دارند و رضایت زناشویی و شوخ طبعی می توانند امید به زندگی را پیش بینی کنند.رضایت از زندگی منجر به شوخ طبعی می شود و این متغیر بع عنوان میانجی می تواند امید به زندگی را افزایش دهد. با توجه به این نتیجه، زوجین با یاد گرفتن سبک زندگی طنزآمیز و روابط شوخ طبعانه می توانند از بار منفی مسائل پیش آمده به دور باشند و در فضایی امن مسائل شان را حل کنند و از ناامیدی جلوگیری کنند

کلمات کلیدی