طیف گسترده‌ای از چالش‌های پیشرو در صنعت ساخت‌وساز به مواد و خواص آن‌ها مربوط می‌شود. بتن به‌عنوان مصالح برگزیده قرن در مهندسی عمران، دارای جایگاه ویژه‌ای است. این ماده پس از آب پرمصرف‌ترین مصالح مصرفی بشر به‌حساب می‌آید. مصالح و مواد سنتی معمولاً دارای معایب و نواقصی هستند که عمر مفید سازه را پایین می‌آورند. اخیراً با پیشرفت‌های حاصل در زمینه‌های مختلف فناوری نانو بسیاری از این معایب توسط نانو ذرات برطرف شده است. تولید موادی با عملکرد مطلوب از مهم‌ترین دلایل استفاده از فناوری نانو در صنعت می‌باشد. هدف نهایی از تعامل فناوری نانو و علم تولید بتن، تولید نسل جدیدی از بتن‌ها با عملکرد بالا و خواص جدید چندمنظوره است. برخلاف سایر افزودنی‌های بتن، که فقط مشخصات خاصی از بتن را بهبود می‌بخشند، به کمک فناوری نانو، این امکان وجود دارد که عملکرد همه‌جانبه‌ی بتن بهبود یابد. از اکسیدهای مختلفی برای بهبود عملکرد و خواص بتن استفاده می‌شود که از آن جمله می‌توان به نانو اکسیدهای آهن، سیلیس، تیتانیوم، آلومینیوم و یا نانو ذراتی مثل رس‌ها اشاره کرد. هدف از این مقاله بررسی مفهوم فناوری نانو و کاربرد آن در صنعت ساختمان، استفاده از مصالح نوین در صنعت ساخت‌وساز، مفهوم بتن و کاربرد فناوری نانو در صنعت بتن و جایگزینی درصدی از سیمان در بتن با نانو مواد باهدف کاهش انتشار دی‌اکسید کربن در سیمان می‌باشد. روش این پژوهش بر اساس هدف، یک پژوهش کاربردی و بر اساس ماهیت یک پژوهش توصیفی – مروری می‌باشد. جهت گردآوری اطلاعات از روش‌های مطالعات اسنادی و کتاب‌خانه‌ای و از طریق سایت‌های معتبر در رابطه با مطالعات انجام‌شده مشابه در جهان استفاده گردیده است. از یافته‌های تحقیق می‌توان به مواردی همچون: شناخت نانو ذرات و انواع آن، تاثیر هریک از نانو مواد بر روی بتن و همچنین درصد مناسب نانو مواد موجود در بتن اشاره کرد.

کلمات کلیدی