استفاده از روشهای مدلسازی مختلف، به منظور ارزیابی فاصله دسترسی بین مدل‌های مختلف حمل و نقلی، برای بهبود وضعیت موجود شریان‌های ارتباطی در شهرها امری ضروری است. با توجه به این موضوع، هدف این پژوهش، ارزیابی فاصله¬ی دسترسی مودال-Modal Accessibility GAP- یا MAG، در منطقه یک شهر مشهد بر اساس دو معیار قابلیت دسترسیِ معیار کانتور، قابلیت دسترسی بالقوه است. به این منظور، در این پژوهش، از دو مدل دسترسی برای اندازه‌گیری اختلاف مودهای مختلف سفر استفاده شده است. بدین ترتیب بر اساس روش کوک، مقدارMAG را در منطقه یک شهر مشهد ارزیابی می¬شود. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که مقدار MAG در هر دو معیار کانتور و بالقوه در منطقه مورد مطالعه کاملاً بزرگ است و آستانه زمان سفر تأثیر قابل توجهی را بر مقدار MAG نشان نمی‌دهد. بنابرین طولانیتر شدن آستانه‌ی زمانی برای مقدار MAG در این دو روش تأثیر زیادی نداشته است.

کلمات کلیدی