مطالعات اجتماعی و میان فرهنگی حاکی از این است که روایت یکی از صورت های بنیادی و همیشگی گفتار انسانی بدون در نظر گرفتن منشاء قومی-اجتماعی، زبان اولیه و فرهنگ آموزی است؛ اما لزوماً به صورت یکسان صورت نمی گیرد. تلفیق ادبیات و مقولات اجتماعی از دیدگاه زبان شناسی، از مسائلی است که کمتر به آن توجه شده است و در این پژوهش نحوه شفاهی سازی داستان جهانی گلابی از منظر تعامل های اجتماعی و نحوه ارزیابی بین دو گروه کودک و بزرگسال مؤنث مورد بررسی قرار گرفته است. این داستان مضمونی اجتماعی دارد که دزدی پسر بچه ای را همراه با ماجراهای بعد از آن به تصویر کشیده است. این فیلم بدون کلام به صورت مجزا برای 80 شرکت کننده که در دو دسته مساوی بزرگسالان و کودکان قرار داشتند نمایش داده شد. سپس از آن ها خواسته شد آن چه را دیده اند به صورت کلامی بازگو کنند. بعد از ضبط و پیاده سازی داده ها، تحلیل انجام گرفت. برای بررسی تعامل های اجتماعی از معیار بسامد و جایگاه آن و در زمینه نحوه ارزیابی از معیار تولان بهره گرفته شد. بررسی های آماری تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر مشخصه های تعامل اجتماعی نشان ندادند، اما دو گروه از نظر نحوه ارزیابی در سطح کل و در سطح جزء -انواع ارزیابی تلمیحی، شناختی، توصیفی، علت و معلولی، منفی سازها و کمیت نماها- تفاوت معناداری با هم داشتند. بر اساس تحلیل کیفی داده ها، تعامل مصاحبه شونده در نقطه شروع داستان برای پاسخ به مصاحبه گر انجام می گیرد و در میان داستان به دلیل فرآیند به خاطر آوردن داستان رخ می دهد. بر اساس این پژوهش، بزرگسالان حدود دو برابر کودکان روایت خود را مورد ارزیابی قرار داده-اند. یافته ها نشان می دهد که ارزیابی فرآیندی است اجتماعی- فرهنگی و نشانه بلوغ و دانش اجتماعی است و کودکان هنوز به این سطح شناخت و رشد اجتماعی نرسیده اند.

کلمات کلیدی