تربیت اقتصادی در زیرشاخه‌های رشته‌ی اقتصاد در ادبیات اقتصاد متعارف، حوزه‌ی بین رشته‌ای شناخته شده‌ای می باشد. لزوم توجه به آموزش وپرورش رسمی و آموزش‌های غیر رسمی و نظام تربیتی خانواده و نقش آن در تربیت اقتصادی امری پذیرفته شده می‌باشد و تحقیقات زیادی در سطح جهان در خصوص عوامل مؤثر بر تربیت اقتصادی کودکان و نوجوانان انجام شده است. یکی از این عوامل تأثیرگذار بر تربیت اقتصادی کودکان، نقش نهاد «مادر» در نظام تربیتی خانواده می‌باشد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که این نقش در جامعه‌پذیری اقتصادی فرزندان بیشتر و تأثیرگذارتر از نقش پدر می‌باشد -Goszczyńska and Trzcińska. 2014-. دیگر نتایج این تحقیق حکایت از این دارد که تأثیر الگوی نگرشی مادر به مسائل اقتصادی بر رفتار صرفه‌جویانه فرزندان بیشتر از آموزش مستقیم در زمینه اقتصاد می‌باشد. نتایج تحقیقات -2004- Flouri نشان از نقش منفی مادران در ارزش‌های مادی‌گرایانه فرزندان دارد؛ در حالی که پدرها در مادی‌گرایی فرزندان نقشی نداشته‌اند. Otto -2009- در مقاله خود نشان می‌دهد شخصیت و نگرش مادر در شکل‌دهی تمایلات صرفه‌جویانه در نوجوانان مؤثر است. بنابراین بررسی و مطالعه ابعاد تأثیرگذار نقش مادر در تربیت اقتصادی فرزندان و ارائه راه‌کارهایی مناسب در جهت اثربخش‌تر کردن این تأثیرات و رسیدن به مدلی جهت تربیت اقتصادی والدین با هدف آموزش غیرمستقیم فرزندان ضروری بنظر می‌رسد. به خصوص ضعف‌ نظام‌های آموزشی رسمی و غیررسمی کشور ما در تربیت اقتصادی افراد جامعه، از جمله کودکان و نوجوانان، ضرورت توجه به نقش حیاتی مادر در تربیت اقتصادی فرزندان را بیش از پیش روشن می‌نماید. در این راستا این پژوهش با روش اسنادی و تحلیلی و روش کیفی گروه کانونی و با هدف مشخص سازی ابعاد تأثیرگذار نقش مادری در تربیت اقتصادی فرزندان، به ارائه مدل مفهومی جهت تبیین عوامل واسطه‌ای در اثرگذاری نقش مادر بر تربیت اقتصادی فرزندان می‌پردازد. در ادامه با توجه به یافته‌های پژوهش، به راه‌کارهای لازم جهت تقویت عوامل تأثیرگذار در پیش روی تربیت اقتصادی فرزندان از طریق مادران و تضعیف موانع مؤثر در مقابل آن‌ها پرداخته می‌شود.

Keywords