در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻤﯿﺖ و ﮐﯿﻔﯿﺖ آب ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﺤﺼﺎل از ﺑﺎرش و ﻧﯿﺰ ﺑﺨﺸﯽ از ﭘﺴﺎب ﺧﺎﻧﮕﯽ )ﮐﻪ در آن از ﻣﻮاد ﺷﻮﯾﻨﺪه و آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽ ﺷﻮد( در ﻣﻘﯿﺎس ﺧﺎﻧﮕﯽ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺲ از ﻧﺼﺐ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز و آﻣﺎده ﺳﺎزی ﻣﮑﺎن ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺑﺎرش-رواﻧﺎب، ﺣﺠﻢ آب اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻣﺎه از ﻫﺮ ﯾﮏ از دو ﻣﻨﺒﻊ )ﺑﺎرش و ﭘﺴﺎب ﺑﯽ ﺿﺮر( و ﻧﯿﺰ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ در ﻃﻮل ﯾﮏ ﺳﺎل ﻣﻮرد اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی و ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﺷﺮب ﻣﻨﺎزل ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪارد. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ وﺿﻌﯿﺖ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﮐﯿﻔﯽ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ در ﻃﻮل ﻣﺎﻫﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎل ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻓﻘﻂ رﻧﮓ ﺣﻘﯿﻘﯽ آب در اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﺷﺮب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺰان ﻣﻨﯿﺰﯾﻢ ﻓﻘﻂ در ﺳﻪ ﻣﺎه از ﺳﺎل در ﺣﺪ ﮐﻤﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ از اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﺷﺮب ﺑﻮده و ﻣﻘﺪار ﺑﻘﯿﻪ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﮐﯿﻔﯿﺖ آب ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﺷﺮب اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ آب ﺑﻪ ﻋﻠﺖ وﺟﻮد آﻟﻮدﮔﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ و ﻧﯿﺰ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﻌﻢ و رﻧﮓ ﺑﺪون اﻧﺠﺎم ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻫﺎی ﻻزم ﺑﺮای ﺷﺮب ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد. از ﻧﻈﺮ ﮐﻤﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺰان آب ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺎﻣﯿﻦ از دو ﻣﻨﺒﻊ ذﮐﺮ ﺷﺪه در ﻃﻮل ﻣﺎﻫﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎی ﻓﺎﺣﺸﯽ دارد و ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻗﻠﯿﻢ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﺣﺠﻢ آب ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﺤﺼﺎل در ﻣﺎﻫﻬﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﺼﻮل ﺑﺎرش ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺎﻫﻬﺎی دﯾﮕﺮ اﺳﺖ. ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺿﺮﯾﺐ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﺷﺪ ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ در ﺑﺎرﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎ ﺣﺪی ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺪار %7313رواﻧﺎب ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ وﻗﺎﯾﻊ ﺑﺎرﺷﯽ در ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﺷﺪه وﻟﯽ 36/78ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﺎل ﺧﺸﮏ و ﮐﻢ ﺑﺎرش در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻮده ﺑﺮاﺑﺮ 1396-97آب اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ در ﺳﺎل 69/6 ﻣﺘﺮﻣﮑﻌﺐ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﻪ 42/3ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺎرش ﻣﺘﻮﺳﻂ دراز ﻣﺪت ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻞ ﺣﺠﻢ آب ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﺤﺼﺎل در ﻃﻮل ﺳﺎل ﺑﺮاﺑﺮ درﺻﺪ از آب ﻣﻮرد 27/1درﺻﺪ آن از ﭘﺴﺎب ﺑﯽ ﺿﺮر ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺣﺠﻢ آب اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ ﺣﺪود 30/4درﺻﺪ آن از ﺑﺎرش ﭘﺸﺖ ﺑﺎم و ﻧﯿﺎز ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮار ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮی را در ﻃﻮل ﺳﺎل ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪﻫﺪ.

کلمات کلیدی