شبکه‎های همکاری علمی فرصتی مهیا می‎سازند تا اعضا با ارائه مهارت از فرصت‎های شغلی مرتبط مطلع‎گردند. مسأله اصلی شرایطی است‎که تحت آن اطلاعات مربوط به فرصت‎های شغلی منتشر می‎شود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی آن دسته از پویایی‎های شبکه همکاری علمی‎که سبب دسترسی به اطلاعات شغلی می‎گردد، انجام شده و ازحیث نظریه، روش و تکنیک مبتنی بر رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی است. شبکه موردمطالعه شامل‎کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته جامعه‎شناسی دانشگاه فردوسی مشهد (60 نفر) است. داده‎ها از نوع رابطه‎ای- طولی بوده و بوسیله پرسشنامه مولّدنام، گردآوری و با تکنیک مدل‎سازی تصادفی‎کنشگرگرا در نرم افزار R تحلیل شدند. نتایج نشان می‎دهد شبکه ازنظر دسترسی به اطلاعات شغلی مشابه شبکه بدون مقیاس است؛ افرادی‎که تخصصشان را بیشتر منتشر می‎سازند، هم از اطلاعات شغلی بیشتری برخوردار می‎شوند (اثر همکاران‎کنشگر)، و هم اطلاعات شغلی بیشتری را منتشر (اثر کنشگر). مزیت اطلاع رسانی در این شبکه آنست که اطلاع رسانان متقابلاً اطلاعات شغلی دریافت می کنند (اثر دوسویگی پیوندها). افرادی‎که از ابتدا درمعرض اطلاعات شغلی قرار دارند درخلال زمان نیز اطلاعات شغلی بیشتری دریافت می‎نمایند (اثر مرکزیت درجه ورودی). اثر دسترسی به اطلاعات شغلی بواسطه 2 همکار نیز در این شبکه معنادار است (اثر واسطه‎ها).

کلمات کلیدی