هدف و زمینه: شبکه های اجتماعی مجازی از سویی به عنوان گونه ای از رسانه های اجتماعی، امکانات تعاملی قابل توجهی را برای کاربران خود فراهم می کنند و از سویی دیگر، می توانند تحت تأثیر عوامل مختلف بر رفتار کاربران خود تأثیرگذار باشند. از این رو، هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر رفتار تربیتی مادران در استفاده از شبکه های اجتماعی است. روش شناسی: این پژوهش کاربردی بوده و به روش توصیفی – پیمایشی انجام شده است. جامعه پژوهش شامل مادران دارای فرزند با محدوده سنی 3 تا 11 سال در دانشگاه فردوسی مشهد به تعداد 131 نفر بود و حجم نمونه پژوهش بر اساس جدو کرجسی و مورگان به تعداد 103 نفر تعیین گردید. پس از استخراج برخی از مهم ترین عوامل مؤثر بر رفتار تربیتی مادران و بررسی پیوند آن با میزان بهره گیری آنها از شبکه های مجازی به عنوان یک عامل مثبت یا منفی، الگوی مفهومی پژوهش طراحی گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی پرسشنامه توسط برخی از صاحبنظران و اساتید دانشگاهی تائید شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای همه متغیرهای پژوهش بیشتر از 71 بود. برای تحلیل داده ها نیز از روش معادلات ساختاری و نرم افزار لیزر استفاده شد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها، از شش فرضیه پژوهش، پنج فرضیه مورد تأیید قرار گرفت. بر این پایه، عوامل محیطی و ویژگیهای فردی بر قصد استفاده و همچنین بر رفتار تربیتی در استفاده از شبکه های اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری دارد. قصد استفاده نیز بر رفتار تربیتی در استفاده از شبکه های اجتماعی تأثیرگذار است. علاوه براین، فرضیه سوم پژوهش تأیید نشد؛ لذا هنجارهای ذهنی تاثیر معناداری بر قصد استفاده از شبکه های اجتماعی ندارد.

کلمات کلیدی