اخیراً کوشش های فراوانی در زمینة روان درمانی افرادی که دچار اضطراب های شخصیتی و بیماری های روانی هستند انجام شده است و در این زمینه روش های مختلفی نیز برای درمان این گونه افراد به وجود آمده است، اما هیچ کدام، موفقیت مورد انتظار را در از بین بردن و یا پیشگیری از بیماری های مذکور کسب نکرده اند. بر همین اساس، به تازگی در میان روانشناسان ،گرایش هایی پیدا شده است که طرفدار توجه بیشتر به دین، برای سلامت روان و درمان بیماری های روانی و به ویژه پیشگیری از بروز آن ها می باشد. از همین رو نقش ارزنده و اهمیت جایگاه قرآن در رفع مشکلات روانی و رفتار های انحرافی، بیش از پیش آشکار می شود ؛زیرا قرآن کریم، متضمن آیات بسیاری است که فطرت وجودی انسان و حالات گوناگون روان ِ او را به وضوح متذکر شده ، علل و عوامل بیماری روحی و روانی و همچنین راهکارها و شیوه های معالجة روان ِانسان را به روشنی بیان می دارد. شیوه هایی چون:- روان درمانی مبتنی بر ایمان به خداوند و انابه به سوی او یا درمان مبتنی بر تغییر افکار یا گرایش های فکری ، شیوة روان درمانی مبتنی بر عبادات یا درمان مبتنی بر آموزه های رفتاری و یا همان طریقة فعاله‹peragmatism › - شیوة درمان مبتنی بر منع متقابل ،و شیوة درمان مبتنی برتکنیک الگو سازی -. .بر همین اساس، ما می توانیم به کمک حقایقی که در قرآن، راجع به انسان و صفات و حالات روانی او آمده است، به ترسیم چهره ای درست از شخصیت انسان، رهنمون شویم و همچنین انگیزه های اصلی محرک رفتار انسان و عواملی که در هماهنگ کردن شخصیت و تکامل بهداشت روانی او و رفع بیماری های روحی وی تأثیر بسزایی دارند را بشناسیم. مقالة حاضر ،کوششی است –هر چند به اختصار_ راجع به شیوه ها و تکنیک های روان درمانی در قرآن که اثرات و نتایج آن را از زوایای مختلف، مورد بحث و بررسی قرار می دهد.

کلمات کلیدی