عدالت واژه ای است آشنا که به عقیده فلاسفه اخلاق، برترین فضیلت و به باور حّکام و سیاستمداران، مهم ترین رکن بقای نظام جامعه می باشدو موضوعی است که با طرح آن ، در صدد تبیین برتری آن بر دیگر فضایل اخلاقی به روش توصیفی- تحلیلی هستیم. هیوم و ملاصدرا دو فیلسوف برگزیده ای هستند که در این نوشتار، دیدگاه آنها را درباره ماهیت عدالت جویا شده ایم. نتایج حاصل از این تحقیق حاکیست که به اعتقاد ملاصدرا عدالت یعنی اعتدال در تک تک صفات انسانی که اجرای آن درحوزه های متفاوت نیازمند به عدالت فردی و پذیرش اصول کلی ای است که از سوی شریعت یا عقل تعیین شده باشد. هیوم نیز ریشه و انگیزه اصلی عدالت را توجه به منافع فردی می داند که با نوعی همدلی نسبت به منافع عمومی همراه می شود، این احساس همدلی موجب تأیید اخلاقی فضیلت عدالت می شود.

کلمات کلیدی