\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"در اینجا نخست به برخی از اهم دلمشغولیها و دغدغه‌های‌ انسان که در همهء ادوار حیات آدمی او را همواره به تک‌وتاب آورده‌ و سرمایه و انرژی اولی و اصلی تکاپوی او در تمامی عرصه‌های‌ حیات و تمدن بشری شده است فهرست‌وار اشاره کنیم: 1-دغدغهء آگاهی و معرف-گریز از حیرت جهل و نادانی- 2-دغدغهء یقین-در مقابل شک و تردید،ظن و تزلزل نظری‌ و عملی- 3-دغدغهء معنا و آرمان،ایمان و امید-در برابر پوچی و نیست‌انگاری،یأس و بی‌ایمانی- 4-دغدغهء آزادی-تلاش برای رهایی از اسارت و بندگی، شی‌ء شدن و ابزار و آلت فعل دیگران بودن- 5-دغدغهء قسط و عدالت-در مقابل ظلم و ستم،تبعیض و نابرابری- 6-دغدغهء حاکمیت ارزشها بر روابط انسانی-برای محو فساد و فحشاء و خشونت و سبعیت در مناسبات اجتماعی- 7-دغدغهء راه،آئین زندگی و چگونه زیستن برای نیل به‌ سعادت-نجات از معلق بودن و نداشتن ساختار نظامی برای‌ زندگی،و نگرانی از عدم وصول به سعادت- 8-دغدغهء کرامت و عزت نفس-گریز از ذلت و خواری، تحقیر و توهین و احساس حقارت و زبونی- 9-دغدغهء فضیلت و کمال و آراستگی روح به زیبائیهای معنوی‌ -فرار از نقص و فقر و زشتی‌های خلقی- 10-دغدغهء تعالی یا مینوگرایی-فرار از دنیوی شدن و هم‌آغوشی با مادیت و ابتذال روزمره‌گی- 11-دغدغهء جاودانگی و بقا-گریز از مرگ و نیستی که حب‌ مال و حب فرزند و حتی حب نام و شهرت و صور دیگر دنیاگرایی‌ را بطور عمده می‌توان ناشی از این تمایل عمیق و نهادی آدمی‌ دانست- 12-دغدغهء تکیه‌گاه-ملجأیی که او را از اضطراب و دلهره و انواع ترس و حزنها و ناامنیها نجات بخشد در سختیها و بحرانها و نابسامانیها و طوفان حوادث،اطمینان و آرامش و امنیت‌خاطر آدمی‌ را فراهم آورد- 13-دغدغهء انس و صمیمیت:انسان موجودی است که‌ جدایی و تنهایی را برنمی‌تابد؛بدنبال کسی است که او را درک‌ کند؛همدل و همدرد و غمگسارش باشد؛حرفهای دلش را بشنود؛صمیمی‌ترین و نهائی‌ترین احساسها و خطورات جانش را بفهمد و بی‌هیچ پرده‌ای در محفل جان او حضور یابد و مجلس‌ انسی در سویدای ضمیر خود با او ترتیب دهد؛با او انس گیرد و آشنائی جوید تا او رفیق راهش و جلیس تنهائی‌اش شود.\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"

کلمات کلیدی