چکیده -غیرانتروکوکی- محوطهی دهانی و کلوآک پرندگان -ماکیان، D و C هدف این تحقیق مطالعهی جداسازی استرپتوکوکوسهای گروه طوطی سبز، دلیجه، سار، عقاب طلایی، کلاغ، مینا، کبوتر، قناری، فنچ آفریقایی، طوطی برزیلی، طوطی استرالیایی، اردک، طوطی کاسکو، کاکاتیل، بلبل هزار دستان، یاکریم، بالابان، قرقاول، کبک- و تعیین هویت تا حد گونه با استفاده از روش بیوشیمیایی و همچنین تعیین الگوی مقاومت به آنتیبیوتیکها به روش دیسک دیفیوژن در گونههای جدا شده بود. از 150 پرنده ارجاعی به بیمارستان دانشکدهی دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد از مناطق و گونههای مختلف در این مطالعه نمونهگیری شد. جهت جداسازی استرپتوکوکوس کشت بر روی پلیت آگار خوندار انجام شد. روی کلونیهای مشکوک تستهای بیوشیمیایی انجام گرفت و در نهایت با واکنش زنجیرهای - با استفاده از پرایمرهای اختصاصی جدایههای استرپتوکوکوس تأیید شد. در این مطالعه 42 جدایه استرپتوکوکوس PCR پلیمراز - 21 درصد، سپس استرپتوکوکوس / جداسازی و تعیین هویت گردید که بیشترین گونه به ترتیب استرپتوکوکوس دیس گالاکتیه 33 1 درصد و استرپتوکوکوس سوئیس / 2 درصد، استرپتوکوکوس زواپیدمیکوس 2 درصد، استرپتوکوکوس موتانس 33 / گالولیتیکوس 66 - 0/66 درصد مشخص گردید. همچنین در تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیک به روش دیسک دیفیوژن، استرپتوکوکوسها به ترتیب بیش ترین مقاومت دارویی به آنتیبیوتیکهای سفازولین، سفتریاکسون، سفالکسین، فلومکوئین، اکسیتتراسایکلین، استرپتومایسین، تیامولین، تایلوزین، داکسیسیکلین، نئومایسین را نشان دادند. نتایج تحقیق حاضر غالبیت سویه استرپتوکوکوس دیسگالاکتیه را در پرندگان قفسی نشان میدهد. علاوه بر این، سویههای جداسازی شده دارای مقاومت چندگانه به آنتیبیوتیکها بودند که از دیدگاه بهداشت عمومی اهمیت دارد.

Keywords