امروزه با توجه به روند مصرف سوخت‌های فسیلی، پیامدهای سوء محیطی ناشی از مصرف این منابع و محدودیت و غیرقابل تجدید بودن آنها، باعث شده تا بسیاری از پژوهشگرهای جهانی به مهار بحران انرژی و حفاظت از محیط زیست روی آورند. همچنین همگان قبول دارند که انرژی یکی از مهمترین سرمایه‌های ملی است و استفاده از انرژی‌های موجود در طبیعت و کاربرد آنها نقش تعیین کننده‌ای در حفظ محیط زیست و ادامه آن برای نسل‌های آینده خواهد داشت. از این رو اکثر پژوهشگران میکوشند تا با جایگزینی انرژی‌های تجدیدپذیر و پایداربا اجرای اصول پایداری محیطی ضمن کاهش آلودگی‌‌های زیست محیطی و اتلاف انرژی، تاثیر بسزایی بر اقتصاد داشته باشند. با توجه به افزایش مصرف انرژی در صنعت ساخت، مدیریت انرژی در این بخش بسیار قابل توجه بوده و باید با ارائه راهکارهایی کارامد جهت کاهش مصرف انرژی، از هدر رفتن آن جلوگیری کرد و کاهش هزینه ساخت و هزینه بهره‌برداری از بناها را موجب شد. در این راستا ایده ساختمانهای کم مصرف و پایدار در معماری و شهرسازی پایدار توجه گسترده بین‌المللی را به خود جلب نموده است. ساختمانهای انرژی کم، اصطلاحی هستند که برای نسل جدید ساختمانهایی که انرژی فسیلی در آنها وجود ندارد در نظر گرفته شده است. مزایای اینگونه ساختمانها افزایش راندمان انرژی، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و به حداقل رساندن ضایعات است. لذا این نوشتار با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و روش تحقیق توصیفی-تحلیلی به معرفی راهکارهایی جهت بهینه سازی مصرف انرژی به معماران و فعالان عرصه ساختمان سازی، برای پیشروی در جهت کاهش اتلاف انرژی و بهینه‌سازی اقتصاد در ارتباط بین طراحی معماری و شهرسازی پایدار میپردازد.

کلمات کلیدی