امنیت از جمله ضروریات زندگی ‏ بشر محسوب می‌شود به طوریکه از ابتدای تاریخ تا کنون بیش‌ترین زمان و هزینه در جوامع مختلف برای برقراری امنیت صرف شده است. امنیت مفهومی عینی و ملموس و احساس امنیت مفهومی ذهنی و غیرملموس است. رشد شهرنشینی،گسترش فضاهای شهری و به تبع آن پیچیده‌تر شدن روابط اجتماعی شهروندان، باعث شده است که مفهوم امنیت علاوه بر حالت فیزیکی آن، ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ... را در برگرفته و همانگونه که با رشد فیزیکی شهرها، جرائم مختلف افزایش یافته است، پیچیده شدن فناوری و تقسیم کار اجتماعی، احساس امنیت و آسایش شهروندان نیز خدشه دار یا تضعیف گردد. زنان به عنوان سرمایه‌های انسانی هر جامعه‌ای نقش مؤثری در پیشبرد، تعالی و اهداف جامعه دارند. اما تحقق این مهم در عرصة اجتماعی مستلزم وجود امنیت در ابعاد مختلف است. زنان به علت موقعیت اجتماعی که در جوامع مختلف و به دلایل گوناگون پیدا کرده‌اند و همچنین ویژگی‌های فیزیولوژیک، زندگی اجتماعی‌شان به شدت وابسته به احساس امنیت آن ها است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-تحلیلی می‌باشد؛ جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از روش‌های اسنادی و میدانی برای گروه زنان در منطقة سجاد در شهر مشهد صورت گرفت. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در بعد کیف قاپی و سرقت، میانگین به دست آمده برابر با 65/2، بعد سرقت منزل و خودرو 95/2، بعد تصادفات 40/2 و بعد نظارت سازمانی 80/2 می‌باشد. همچنین تحلیل آزمون T-Test حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین میانگین ابعاد پژوهش می‌باشد.

کلمات کلیدی