با توجه به تجمع فلز سرب در بافتهای خوراکی ماهی، امنیت و سلامت غذای انسان نیز تحت تاثیر قرار میگیرد. مطالعه حاضرر بره منظور مقایسه تجربی اثرات اسید آسکوربیک و تیامین در جلوگیری از ضایعات بافتی ناشی از سرب در برخی بافتهای مراهی کپرور انجام شد. ماهیان بهصورت تصادفی به 4 گروه 30 تایی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. گروه 2 استات سررب، گروه 3 و 4 علاوه بر سرب به ترتیب تیامین و اسید آسکوربیک نیز دریافت کردند. پس از کالبدگشایی، نمونههای بافتی از مغز، کبد و کلیه تهیه و برشهای آماده شده، بهروش هماتوکسیلین ائوزین رنگآمیزی شد. در مقایسه آماری ضایعات بافت مغز شامل پرخرونی، - ادم و تغییرات ایسکمیک در گروه 4 به صورت معنیداری کمتر از گروههرای 2 و 3 برود. همچنرین در کبرد، پرخرونی، هرایپرپلازی کانونهای ملانوماکروفاژ، تغییرات دژنراتیو و گنجیدگیهای اسیدفست داخل هستهای هپاتوسیتها مشاهده گردید. شدت پرخرونی در بافت کبد و تغییرات دژنراتیو هپاتوسیتها در گروه 3 بهصورت معنیداری کمتر از گروه 4 بود. هیچیک از شاخصهرای پاتولوژیرک کلیه شامل پرخونی، خونریزی، گنجیدگیهای اسیدفست داخل هستهای، تورم و نکروز سلولهای پوششری توبرولهرا و هرایپرپلازی کانونهای ملانوماکروفاژ، بین گروههای 3 و 4 تفاوت معنیداری نشان ندادند، اما در مقایسه برخی ضایعات این دو گروه با گرروه 2 ، اختلاف معنیدار مشاهده گردید. بر پایه نتایج ذکر شده میتوان نتیجهگیری نمود که اسید آسکوربیک و تیامین میتوانند در پشیگیری و درمان مسمومیت با سرب به عنوان یک گزینه مناسب در ماهیان مطرح باشند.

کلمات کلیدی