بر اساس برخی گزارشهای، متوسط کادمیم در برخی خاکها و محصولات زراعی ایران از مقادیری که توسط سازمان خواروبار کشاورزی و سازمان بهداشت جهانی بهعنوان سطح مجاز معرفیشده، بیشتر است. در دهههای اخیر، بهمنظور کاهش اثرات مخرب کادمیم در گیاهان استفاده از عناصری نظیر سلنیم که خاصیت آنتاگونیستی با کادمیم دارند موردتوجه قرارگرفتهاند. پژوهش حاضر با هدف بررسی پاسخ گیاه گندم (رقم فلات) به مصرف سلنیم در شرایط تنش کادمیم انجام شد. به این منظور، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار و در شرایط گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا گردید. فاکتورهای 5 و 15 میلیگرم بر کیلوگرم) بود. صفات ، 1 و 4 میلیگرم بر کیلوگرم) و سه سطح کادمیم ( 0 ،0/5 ، آزمایشی شامل چهار سطح سلنیم ( 0 کاروتنوئید، پرولین، فعالیت آنزیم کاتالاز و وزن خشک ساقه بود. نتایج نشان داد با افزایش ،b ،a موردبررسی شامل غلظت کلروفیل غلظت کادمیم در خاک، محتوی رنگدانههای فتوسنتزی و فعالیت آنزیمی گندم کاهش ولی میزان پرولین افزایش یافت. در مقابل، گیاهانی که در معرض تنش کادمیم قرار داشتند و همزمان غلظتهای کمی از سلنیم نیز دریافت کردند در مقایسه با گیاهان مشابه که و فعالیت آنزیمی بیشتری داشتند. بااینوجود، سلنیم تأثیر مثبتی بر غلظت کاروتنوئید، b سلنیم دریافت نکردند محتوی کلروفیل و وزن خشک ساقه گندم نداشت. ضمناً غلظتهای زیاد سلنیم نهتنها تأثیر سودمندی بر صفات موردبررسی نداشت بلکه a کلروفیل باعث کاهش غلظت رنگدانههای فتوسنتزی، فعالیت آنزیمی و وزن خشک ساقه گردید. درمجموع میتوان نتیجهگیری کرد که در شرایط تنش کادمیم، مصرف غلظتهای مناسبی از سلنیم باعث بهبود برخی پارامترهای فیزیولوژیکی گندم میگردد.

کلمات کلیدی