استقلال ضمانت نامه های بانکی در حقوق تجارت بین الملل، حقوق ایران و فقه امامیه )عبور از تبعیت به سوی استقلال( سید محمدهادی قبولی درافشان مصطفی بختیاروند ضمانت نامه هایی که نزد دیوان داوری ایران و آمریکا، به عنوان یکی از مراجع مهم حقوق تجارت بین الملل، مطرح شده اند از نوع ضمانت نامه های بین المللی و متقابل است که به صورت بدون قید و شرط و عندالمطالبه صادر شده اند و همین وصف نه تنها آنها را از حوزه حقوق داخلی بیرون می برد، بلکه احکام خاصی را بر آنها مترتب می سازد که استقلال ضمانت نامه از قرارداد اصلی یا پایه، به عبارت دیگر، وصف تجریدی ضمانت نامه مهم ترین آنها است. در حقوق مدنی ایران، به تبعیت از نظر مشهور فقها، اثر عقد ضمان نقل ذمه به ذمه است و در حقوق تجارت، با انعقاد ضمان تجاری، مضمون له در صورت عدم پرداخت دین توسط مضمون عنه می تواند به ضامن مراجعه کند. این حکم در واقع بیانگر نظریه ضم ذمه به ذمه است که از حقوق فرانسه اتخاذ و در حقوق انگلیس هم پذیرفته شده است. این در حالی است که وصف تجریدی ضمانت نامه بانکی آنها را در موقعیت ویژه ای در تجارت بین الملل قرار داده است. البته این اصل استثنائاتی دارد که عبارت اند از تقلب و تدلیس و جعل. در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی نگارش یافته، ماهیت و وصف تجریدی ضمانت نامه های بانکی به ویژه در اسناد بین المللی و رویه دیوان داوری دعاوی ایران و آمریکا موردبررسی قرار گرفته است.

کلمات کلیدی