بتن با الیاف ترکیبی که از افزودن حداقل دو نوع مختلف از الیاف به بتن حاصل میشود، به دلیل خصوصیات مکانیکی برتر مورد توجه طراحان قرار گرفته است. در این پژوهش تاثیر استفاده از الیاف فولادی، شیشه، پلیپروپیلن و همچنین افزودنی حبابزا بر روی دوام بتن در برابر چرخههای ذوب و یخبندان، مقاومتهای فشاری و کششی به عنوان پارامترهای تاثیرگذار در عملکرد سازههای بتنی بررسی شده است. به منظور بررسی دوام نمونهها، مدول الاستیسیته دینامیکی نسبی و همچنین کاهش وزن نمونهها به عنوان اصلیترین پارامترهای موجود برای سنجش دوام در 3 مرحلهی پیش از شروع آزمایش، حین انجام آزمایش و پس از 333 چرخه ذوب و یخبندان 3 درصد الیاف پلیپروپیلن، 1 درصد / بررسی و با یکدیگر مقایسه شدهاند. بهترین عملکرد در برابر این چرخهها مربوط به نمونه حاوی 5 الیاف فولادی و حبابزا میباشد. در این نمونه مدول الاستیسیته دینامیکی نسبی پس از 333 چرخه تنها 5 درصد کاهش یافته است؛ حال 3 درصد الیاف شیشه، مدول الاستیستیه دینامیکی / آنکه در نمونه فاقد الیاف این میزان به 33 درصد میرسد. همچنین در نمونه حاوی 5 3 درصد الیاف پلیپروپیلن تقریبا 6 درصد میباشد. از طرفی دیگر، / نسبی 13 درصد کاهش یافته است و این کاهش در نمونه حاوی 5 استفاده از حبابزا میتواند باعث بهبود مدول الاستسیته دینامیکی نسبی تا 123 درصد شود. لازم به ذکر است، بررسی همزمان تغییرات مدول الاستیسیته دینامیکی نسبی و میزان کاهش وزن در یک نمونه میتواند اطلاعات دقیقتری از دوام بتن در برابر چرخههای ذوب و یخبندان را نمایان سازد.

کلمات کلیدی