در دهه های اخیرکلان شهرها به نحو بی سابقه ای گسترش یافته اند، به طوریکه آلودگی های زیست محیطی، ترافیک بالای درون شهری، جدایی بیش از حد محل کار و مسکن، توسعه بی رویه شهرها بر روی اراضی زراعی، اتلاف وقت و نظیر آن، از نتایج گسترش ناموزون شهری می باشند. برای حل معضلات مذکور گسترش عمودی شهر و احداث ساختمانهای بلندمرتبه از جمله راهکارهای منطقی و اقتصادی میباشد. مساله \\\"تراکم ساختمانی\\\"به عنوان ابزار اصلی جهت کنترل گسترش و فشردگی شهر، مزایایی همچون استفاده بهینه و اقتصادی از زمین شهری، کوتاهی فاصله بین کاربری های شهری،کاهش آلودگی هوا،کاهش مصرف سوخت،کاهش اتلاف وقت و دستیابی به توسعه پایدار شهری را به دنبال خواهد داشت. لذا در این مقاله سعی بر آن است که بر اساس تراکم ساختمانی موجود و وضعیت ساختمانهای بلند مرتبه موجود، نقش و تاثیر ایجاد یک سازه بلند مرتبه در محیط سیستم اطلاعات مکانی ارزیابی گردد. بدین صورت که ابتدا در یک بازه زمانی مشخص نقشه تراکم ساختمانی موجود شهر مشهد تهیه شده و شاخص تراکم موجود به صورت منطقه ای تخصیص می یابد. در ادامه، بر اساس تغییر وضعیت ساختمانهای بلند مرتبه موجود در بازه زمانی مدل مکانی-زمانی تغییر شاخص تراکم با توجه به تغییرات کاربریها و سازه های اطراف پیشنهاد میگردد. در نهایت، بر اساس نتایج مدل پیشنهادی تاثیر و نقش احداث ساختمانهای بلند مرتبه در شهر مشهد بر تراکم ساختمانی موجود برآورد خواهد شد.

کلمات کلیدی