چکیده مقاله: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاب آوری و سبک های مقابله با تنیدگی در دانشجویان ورزشکار و دانشجویان غیر ورزشکار دانشگاه تهران انجام شد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش تعداد 144 نفر (72 ورزشکار و 72 غیر ورزشکار در دو گروه به صورت همتا سازی شده با روش نمونه گیری در دسترس از دانشجویان دانشگاه تهران در سال تحصیلی 95-1394 انتخاب شدند و پس از ارایه پرسشنامه های استاندارد تاب آوری کانر و دیویدسون، 2003 و سبک های مقابله با تنیدگی اندلر و پارکر، 1990 به ترتیب با نمره های آلفای کرونباخ 89/0 و 79/0 ، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان دادند که بین نمرات تاب- آوری در دانشجویان ورزشکار و دانشجویان غیر ورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین، بین سبک های مقابل های مساله مدار و هیجان مدار در دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنادار وجود دارد. لذا ورزش می تواند بر سبک رفتار و در نهایت سبک زندگی اثرات مطلوب بگذارد

کلمات کلیدی