جهت دستیابی به هدف پایداری در شهرها، آینده فضاهای سبز باید به سمت فضاهای سبز چند منظوره که صرفه جویی در فضا و منابع در آنها به حداکثر برسد، هدایت شود. استفاده از فضاهای سبز عمودی شامل دیوارها و بامهای سبز کمک چشمگیری در افزایش سطح سرانه فضاهای سبز و کمک به استفاده بهینه از فضا نموده است. دیوارهای سبز یک تکنیک مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست برای کمک به کاهش آلودگی هوا در مناطق شهری متراکم است. با وجود مزایای بسیار دیوارهای سبز، به نظر می آید هنوز پذیرش مطلوبی از طرف پیمانکاران و مردم ندارد که می تواند به علت عملکرد و رشد نامناسب گیاهان در این دیوارها باشد. لذا پژوهش حاضر به بررسی بستر کشت بر عملکرد بهینه دیوار سبز خارجی زینتی می پردازد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد فاکتور انتخاب صحیح بستر کشت مهمترین عامل تاثیرگذار بر عملکرد یک دیوار سبز می باشد. بسترهای کشت سبک و تولید شده از پسماند مثل خاکبرگ، مخلوط خاکبرگ و پرلیت، مخلوط کمپوست قارچ و پرلیت، و نیز کوکوپیت می تواند برای دستیابی به یک دیوار سبز خارجی پایدار مفید باشد.

کلمات کلیدی