تحقیق حاضر رابطه متغیرهای عاملیت کنشگر - ساختار را در فرهنگ کسب و کار دانش بنیان و بر اساس مفهوم عادت-واره کسب و کار بررسی می کند. جامعه آماری کلیه اعضای شرکتهای رشد و دانش بنیان دانشگاه فردوسی مشهد با حجم نمونه 204 نفر می باشند. عادت واره کسب و کار بر اساس نظریه بوردیو و با چهار بعد نوآوری، تعامل اجتماعی، بازارگرایی و تدوین طرح کسب و کار مفهوم سازی و سنجیده می شود. متغیرهای عاملیت نیز شامل حمایت اجتماعی، سیاستهای حمایتی و شبکه حمایتی دانش می باشد. روابط همبستگی بین متغیرها نشان می دهد که تمام متغیرهای عاملیت با عادت واره کسب و کار رابطه مستقیم و معنادار دارند و با افزایش آنها میزان عادت واره کسب و کار افزایش می یابد. در تحلیل رگرسیون گام به گام نیز مشخص می شود که حدود 0.5 از تغییرات متغیر وابسته به وسیله متغیرهای عاملیت تبیین می-گردد که سهم متغیر حمایت اجتماعی بیشتر از سایر متغیرها می باشد. نتیجه تحقیق اینکه عادت واره کنشگران در فرهنگ کسب و کار دانش بنیان نقش اساسی داشته و برای افزایش توان کسب و کار خود باید برنامه ریزی منظم و تعامل هدفمند و دوجانبه به منظور برقراری رابطه و جذب و دریافت منابع مختلف از بخشهای گوناگون داشته باشند.

کلمات کلیدی