افزایش تابش پرتو فرابنفش فرابنفش یک عامل ساده محیطی به شمار نمیآید بلکه به عنوان یک الیسیتور و عامل تعدیل کننده که قادر به تعویض و تغییر بین متابولیتهای اولیه و ثانویه است در نظر گرفته میشود. صفات فیزیولوژیک مورد بررسی در این مطالعه شامل گلوتاتیون ردوکتاز، گلوتاتیون پروکسیداز، آسکوربات پروکسیداز، سوپراکساید دیسموتاز، کاتالاز، مالون دآلدئید، پرولین، میتواند به عنوان یکی از تنشهای B فنل کل و کلرفیل آ، ب و کل بود. با در نظر گرفتن این نکته که تنش فرابنفش غالب در رویشگاه طبیعی آویشن دنایی به شمار آید، هدف از این بررسی علاوه بر ارزیابی پاسخهای فیزیولوژیک آویشن و کاهش فرابنفش(، ایجاد شرایطی بود که با B دنایی تحت سه سطح مختلف فرابنفش )فرابنفش محیط، تنش فرابنفش کاهش اثرات سوء تغییر سطوح فرابنفش توسط برخی تیمارهای محافظ )ملاتونین، گلوتاتیون و مخلوطی برابر از نانوکود آهن و روی(، بتوان تولید متابولیت ثانویه القا شده توسط پرتو فرابنفش را از طریق کاهش هزینه صرف شده به رفع اثرات نامطلوب، افزایش داد. آزمایش مزرعهای به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و در شرایط طبیعی اجرا شد. نتایج نشان داد در سطح فرابنفش محیطی ملاتونین بیشترین تاثیر مثبت را بر فعالیت و \\\"فرابنفش کاهش یافته\\\"، تیمار نانوکود بیشتر موثر واقع شد. تیمار B آنزیمها داشت. در حالی که در سطح فرابنفش گلوتاتیون اثراتی متفاوت در سطوح مختلف فرابنفش و تا حدی یکسان نشان داد.

کلمات کلیدی