امروزه مطالعات تطبیقی در حوزةاقتباسی از اهمّیّت زیادی برخوردارند و اقتباس از ادبیّات داستانی بستر مناسبی برای رشد هنر به ویژه هنر سینما ایجاد کرده وتعامل سینما و ادبیّات باعث پرمخاطب شدن اثر اقتباسی شده است. در این پژوهش با در نظر گرفتن تعامل ادبیّات و سینما به مطالعة اقتباس ادبی فیلم نامة پستچی، نوشتة داریوش مهرجویی از نمایش نامة آلمانی ویتسک، اثر کارل گئورک بوخنر، پرداخته و با روش توصیفی – تحلیلی براساس نظریّة ژیلبر دوران تصاویر تخیّلی آن ها را بررسی کرده ایم تا با دسته بندی تصاویر در دو منظومة روزانه و شبانة تخیّل، تحوّلات تصاویر اثر اقتباسی را نسبت به اثر مبدأ و نقش جامعه را به عنوان عامل تأثیرگذار بر این تغییرات بیان کنیم. با تفسیر تصاویر دو اثر به این نتیجه رسیده ایم که با وجود تلاش های مهرجویی در بومی سازی اثر و هدف وی در آفرینش تصاویری مطابق با فرهنگ ایرانی، ساختار نظام تخیّلی تصاویر فیلم نامه به نمایش نامه نزدیک است و مهرجویی با ایجاد تحوّل در تصاویر، موفّق به خلق فضای جدید شده است. او توانسته است با تصاویر منظومة شبانه بر ترس های خویش غلبه کند و با تقابل نمادهای مثبت و منفی منظومة روزانه فضایی آرام و معتدل بیافریند، امّا تصاویری که بوخنر در نمایش نامة ویتسک آفریده، بار منفی تری دارند و بیشتر به صورت نمادهای منظومة روزانة تخیّل تصویر می شوند.

کلمات کلیدی