هدف از این پژوهش، بررسی اثر استفاده ترکیبی از پوششدهی با استفاده از صمغ تراوشی از درخت زردآلو با غلظتهای صفر، 5، 10 و 15 درصد و بستهبندی اتمسفر اصلاح شده با غلظتهای اکسیژن 4، 12 و 21 درصد بر ویژگیهای کیفی و فیزیکوشیمیایی میوه توت فرنگی بود. بدین منظور، بافتی و حسی و نیز مقدار آنتوسیانین و اسیدآسکوربیک نمونههای توت فرنگی طی مدّت زمان نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. همانطور که انتظار میرفت، با افزایش مدّت زمان نگهداری، سفتی بافت محصول مورد بررسی کاهش یافت (P≤0.05) که دلیل آن افزایش واکنشهای متابولیکی در اثر تنفس سلولی بود. در نمونههای پوشش داده شده با صمغ تراوشی از درخت زردآلو، سفتی بافت طی مدّت زمان نگهداری تا حد زیادی حفظ گردید. علاوه براین، بستهبندی در شرایط دارای اکسیژن اندک نیز به حفظ کیفیت بافتی توت فرنگی کمک کرد. ویژگیهای بافتی و رنگ محصول همچنین از نقطه نظر حسی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. همانطور که انتظار میرفت، نمونههای پوشش داده شده و نگهداری شده در حضور اکسیژن اندک دارای بالاترین امتیاز رنگ، بافت و پذیرش کلی بودند. در مورد ترکیب شیمیایی نمونههای نیز مشاهده گردید که نمونههای پوشش داده شده و بستهبندی شده در شرایط اکسیژن اندک دارای بالاترین میزان اسیدآسکوربیک و آنتوسیانین بودند. به طور کلی، نتایج این پژوهش اثبات کرد که پوششدهی توتفرنگی تازه با صمغ تراوشی از درخت زردآلو و سپس بستهبندی آن در شرایط اتمسفر اصلاح شده و دارای اکسیژن کم روشی مفید در حفظ کیفیت این محصول طی مدّت زمان انبارمانی میباشد.

کلمات کلیدی