(Glycine max L.) به منظور ارزیابی اثرات تنش خشکی (محتوای آب خاک درصد از ظرفیت زراعی)) بر صفات رویشی سویا رقم ویلیامز در شرایط حضور و عدم حضور علف هرز گاو پنبه، آزمایشی در سال 1396 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد، انجام شد. آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی، با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش ، شامل محتوای آب خاک (درصد از ظرفیت زراعی) (شدت تنشخشکی) در 5 سطح تامین 100 درصد (شاهد عدم تنش)، 75 درصد (تنش خفیف)، 12 درصد (تنش بسیار شدید) ظرفیت زراعی محتوای آب خاک بود. / 50 درصد (تنش متوسط)، 25 درصد (تنش شدید) و 5 نتایج آزمایش نشان داد که همه صفات رویشی هر دو گونه در شرایط کشت خالص و همزمان گونه ها با یکدیگر به شکل معنی 12 درصد محتوای رطوبتی خاک / داری تحت تاثیر تیمارهای هر آزمایش قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمایش تیمارهای 100 و 5 (درصد از ظرفیت زراعی)، به ترتیب حداقل و حداکثر اثر منفی بر صفات رویشی گاوپنبه و سویا را به دنبال داشت. در سطوح 12 ، محتوای رطوبتی خاک، 60 / تنش خشکی 100 درصد محتوای رطوبتی خاک، 20 درصد و درسطوح تنش خشکی 5 12 درصد تعداد بذر و جوانه زنی بذرها بیشترین کاهش را نشان داد و هیچ جوانه / درصدکاهش دیده شد. در محتوای رطوبتی 5 زنی مشاهده نشد. در محتوای آب 100 درصد نیز بیشترین تعداد بذر و بیشترین جوانه زنی مشاهده شد. به طور کلی سطوح محتوای آب خاک (درصد از ظرفیت زراعی) تاثیر معنی داری را بر همه صفات رویشی نشان دادند.

کلمات کلیدی