سابقه و هدف: در دهه های اخیر، شیوع عفونت های قارچی سطحی از جمله درماتوفیتوزیس افزایش چشمگیری داشته است. با مشخص شدن عوارض و اثرات استفاده از داروهای شیمیایی و سنتیتیک، استفاده از گیاهان دارویی با عوارض جانبی کم تر مورد توجه بشر قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی اثر عصاره هیدروالکلی جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر روی جدایه های میکروسپوروم کنیس بود. روش کار: در این مطالعه تجربی جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس کشت شده ایرانی در محلول هیدرو الکلی حل گردید. اثر ضد قارچی غلظت های مختلف از عصاره جلبک با روش انتشار در آگار بر روی جدایه های میکروسپوروم کنیس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تمام جدایه های میکروسپوروم کنیس نسبت به عصاره هیدروالکلی اسپیرولینا پلاتنسیس حساس بودند بطوریکه قطر هاله ی عدم رشد برای تمام آنها بین 5 / 0 تا 19 میلی متر بود. بیشترین اثر بازدارندگی مربوط به غلظت 160 میلی گرم/ دیسک عصاره جلبک بود. همچنین نتایج نشان داد که تربینافین، به عنوان کنترل مثبت، با تمام غلظت های مورد استفاده عصاره جلبک تفاوت معنی دار داشت (05 / 0< P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش و افزایش مقاومت روز افزون قارچ های بیماری زا نسبت به ضد قارچ های رایج درمانی پیشنهاد می گردد با تحقیقات بیشتر روی جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بتوان از ترکیبات ضد میکروبی این جلبک در درمان بیماری های عفونی از جمله قارچ ها بهره جست.

کلمات کلیدی