در مطالعات انجام شده برای بررسی انتقال نانوذرات در محیط متخلخل، با توجه به محدودیت ابزارهای آزمایشگاهی و دشوار بودن تفسیر نتایج به‌دست آمده در محیط‌های متخلخل پیچیده مانند خاک، اغلب از محیط‌های متخلخل مدل، همانند دانه-های شیشه‌ای، شن، دانه‌های خالص کوارتز و شن‌های بستر رودخانه استفاده می شود. در این تحقیق، اثر دبی‌های مختلف جریان بر انتقال نانوذرات دی اکسید تیتانیم، در قالب آزمایش‌های ستونی خاک دست‌نخورده بررسی شد. دبی در واحد سطح به ترتیب برابر با هدایت هیدرولیکی اشباع (جریان اشباع)، 9/0، 7/0 و 5/0 برابر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک (جریان غیراشباع) توسط پمپ پریستالتیک (BT100-1F) به ستون‌های خاک اضافه شد. با اندازه‌گیری منحنی‌های رخنه مربوط به هر ستون، پارامترهای تبیین کننده انتقال نانوذرات بر مبنای مدل جذب تک مکانی، مدل جذب سینتیک تک مکانی و مدل جذب سینتیک دو مکانی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که با افزایش نرخ جریان، غلظت نانوذرات TiO2 در خروجی ستون‌های خاک نسبت به ورودی آن، از 3 درصد به 28 درصد افزایش می یابد. در بین مدل‌های مورد بررسی مدل جذب سینتیک دو مکانی، علاوه بر لحاظ نمودن مکانیسم حبس فیزیکی که براساس اندازه ذرات و منافذ محیط متخلخل صورت می گیرد، با وارد کردن تابع اشباع شدن سطح ذرات محیط متخلخل با نانوذرات و تابع حبس فیزیکی که تغییرات این مکانیسم با فاصله را لحاظ می کند، بهترین برازش (90 %

کلمات کلیدی