دف: تحول دیداریفضایی، یکی از بنیانهای بسیار مهم تحول، بازنماییهای ذهنی راجع به دنیای بیرون را شکل میدهد. این تحول میتواند بر ارتباط کودک با محیط، اطرافیان و نهایتاً تحول هیجانیکارکردی اثر بگذارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی برازش مدل رابطٔه تحولحرکتی و دیداریفضایی بر تحول هیجانیکارکردی با واسطهگری تعامل مادر- کودک انجام شد. روشبررسی: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعٔه آماری شامل تمامی کودکان بهنجار پیشدبستانی شهر مشهد در سال 1۳۹۶ بودند. نمونٔه مطالعه شامل ۳۵۶ نفر بود که به روش نمونهگیری طبقهای با توجه به مالکهای ورود و خروج انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیر پژوهش از مقیاسهای اختالل هماهنگی رشد )ویلسون، ۲۰۰۹ ،) تحول دیداریفضایی )واچس، ۲۰1۴ ،)رابطٔه والد-کودک )پیانتا، 1۹۹۴ )و تحول هیجانیکارکردی )گرینسپن، ۲۰۰۲ )استفاده شد. دادههای جمعآوریشده از طریق تحلیلمسیر در معادالت ساختاری با نرمافزار لیزرل نسخٔه ۹٫۳۰ تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که تحول حرکتی و تحول دیداریفضایی با میانجیگری تعامل مادر-کودک با تحول هیجانیکارکردی بود )1٫۰۰۰=AGFI ،۰٫۰۰۰=RSMEA .) ازطرفی رابطٔه مستقیم معناداری بین تعامل مادر-کودک با تحول حرکتی )۰٫۰۰1

کلمات کلیدی