تخیل هنرمند قابل بررسی در بستر تحولات اجتماعی است و زبان هنر ابعاد انسانشناسانه دارد که راه تاویل و هرمنوتیک را می‌‌گشاید. یکی از شاخه‌های هنر، عکاسی است که ثبت لحظه‌ها، واقعیت و رخدادها را با بازتابی از صورت‌ذهنی و دنیای‌درونی و بیرونی هنرمند بر‌عهده‌ دارد. عکس‌ها زمان گذشته، آینده و حال را به هم پیوند می‌دهند و هر تصویر تفسیر جدیدی از دنیای ‌پیرامون ما می‌باشد که مفاهیم و معنایی های را با بازتاب نیروی‌تخیل و ایدئولوژی هنرمند با مخاطب به اشتراک می‌گذارد. هر تصویر، متنی نشانه ای است که می‌توان با رویکرد نشانه شناسی به تحلیل و خوانش آن پرداخت تا بتوان دلالت‌های معنایی و ضمنی آن را یافت. در این پژوهش با بهره‌گیری از نشانه‌شناسی‌اجتماعی تئوون لیوون و گونتر کرس به بررسی کتاب مارک و پلو اثر منصور ضابطیان می‌پردازیم. این کتاب مجموعه‌ای از عکس و متن از سفرهای نویسنده به کشورهای‌مختلف از جمله فرانسه است. در این مقاله با توجه به الگوهای نشانه‌شناسی اجتماعی به تحلیل دلالت‌های معنایی در پیوند عکس‌ها و متن در این سفرنامه می‌پردازیم. در این پژوهش به این پرسش‌ها پاسخ خواهیم داد: تطبیق محتوای عکس و متن چه گفتمان‌های فرهنگی و اجتماعی را در مورد فرانسه و فرانسویان نشان می‌دهد؟ خوانش معنایی عکس‌‌ها در راستای دلالت‌های معنایی متن قرار دارد یا در تضاد می‌باشند؟ در این پژوهش نشان خواهیم‌داد منابع نشانه‌ای تصویری چه نقشی در تولید معنا دارند و عملکرد این عکس‌ها در فرآیندهای گفتمانی در این سفرنامه در مورد کشور فرانسه مورد مطالعه قرار خواهد‌گرفت.

کلمات کلیدی