طرح مسأله: در دو دهه اخیر مفهوم سرمایه اجتماعی به‌واسطه ارتباطش با مؤلفه های بنیادین اجتماعی شامل آگاهی، مشارکت، اعتماد، انسجام و شبکه اجتماعی در راستای توسعه پایدار جوامع به‌ویژه جوامع روستایی مورد تأکید قرار گرفته است، لذا برای رسیدن به توسعه پایدار روستایی، برخورداری از سرمایه اجتماعی از ضروریات می‌باشد. هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر ارزیابی درجه اثرگذاری سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار سکونتگاه‌های روستایی و تحلیل فضایی آن در شهرستان بجنورد است. روش: پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی و نوع آن ازنظر هدف، بنیادی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از روش‌های‌ اسنادی و میدانی استفاده شده است. جامعه نمونه 22 روستای بالای 20 خانوار در شهرستان بجنورد است و از مجموع 4849 خانوار ساکن در نقاط روستایی نمونه، با فرمول کوکران، حجم نمونه 298 خانوار محاسبه و این افراد با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای آزمون مدل مفهومی پژوهش و بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه پایدار سکونتگاه‌های روستایی، از تکنیک حداقل مربعات جزئی و نرم‌افزارSmart PLS و مدل رگرسیون موزون جغرافیایی استفاده گردید. نتایج: با توجه به نتایج، ضرایب t بین متغیرهای اصلی پژوهش، بیش از 58/2 بوده یعنی رابطه معنادار و غیرمستقیم است؛ بدین ترتیب سرمایه اجتماعی بر توسعه پایدار سکونتگاه های روستایی تأثیر مثبت و معناداری دارد که طبق ضرایب کل، شبکه اجتماعی با ضریب 575/0 بیشترین و انسجام اجتماعی با ضریب 046/0 کمترین تأثیر را بر توسعه پایدار سکونتگاه‌های روستایی دارد. نتایج تحلیل فضایی با استفاده از مدل GWR مشخص نمود که ضریب تأثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه پایدار روستایی در روستای ایزمان پایین و میان‌زو در بالاترین سطح قرار داشته و درمجموع حدود 6/36 درصد روستاها و 41 درصد جمعیت روستایی شهرستان بجنورد دارای ضریب تأثیری بین 871/0 تا 885/0 بوده‌اند. نوآوری: در تحقیق حاضر برای اولین بار به بحث تحلیل فضایی اثرگذاری سرمایه اجتماعی بر توسعه پایدار از طریق رگرسیون موزون جغرافیایی پرداخته شده است.

کلمات کلیدی