شیوۀ انجام پژوهش حاضر که با هدف بررسی وجوه اشتراک بین سوگ‌آیین‌های لری و کردی با سنت سوگواری در میان‌رودان انجام شده، توصیفی- تحلیلی بوده و برای گردآوری مطالب از تحقیقات میدانی و استناد به منابع کهن استفاده شده است. سوگواری از آن دسته آیین‌های فرهنگی می‌باشد که مرز نمی‌شناسند و در طول تاریخ در بین اقوام مختلف، مشترک بوده است. این سنت از جمله آیین‌های ماندنی است که با گذشت زمان نه تنها فراموش و منسوخ نشد، بلکه بر اعتبار و جایگاه آن افزوده گردید. به نظر می‌رسد که این سنت‌های سوگواری جزء کهن‌الگوهایی است که ویژگی اصلی آنها انتقال و تکراپذیریشان در بین اقوام است. اقوام ایرانی کرد و لر نیز در طول تاریخ همواره پاسبان و انتقال‌دهندۀ خوبی برای بسیاری از آداب و رسوم باستانی و مشترک در بین ملل مختلف بوده‌اند که یکی از آنها سنت سوگواری است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میان سوگ‌آیین‌های لری و کردی با سنت سوگواری در میان‌رودان در مواردی همچون: روی خراشیدن، گیس بریدن، سیاه پوشیدن، خاک بر سر ریختن، مدت زمان سوگواری و ... تشابه وجود دارد.

کلمات کلیدی