چکیده هدف اصلی نوع انسانی، وصول به خوشبختی پایدار و رستگاری بزرگ است. از این هدف در قرآن کریم به\\\"فوز\\\" و \\\"فلاح\\\" تعبیر شده است. براساس این پژوهش که با روش کیفی و تحلیل آیات قرآن، انجام پذیرفته، سعادت بشریت، وابسته به ایمان به خدای متعال، عبادت و پرستش وی و عمل به فرامین اوست که همراه با تقوا و تزکیه نفس، واطاعت از رسول خدا، تحقّق می یابد. از آن رو که دنیا ناپایدار و محدود به زمان است، و قابلیّت تحقّق رستگاری دائمی و پایدار را ندارد؛ قرآن کریم، سرای آخرت را محلّ نیل به سعادت ابدی دانسته است. عدم کاربست این راهکار، عامل شرک، تکذیب خدا و بازداری از مسیر الهی است و درنتیجه، مستلزم ظلم به اندیشه و فکر انسان و سقوط در گرداب هلاکت است.

کلمات کلیدی