این مقاله به بررسی زبان و سبک گفتار شخصیت ’می‘ (May) در نمایشنامه مجنون محبت نوشته سام شپرد می پردازد. برای بررسی زبان و مطالعه سبک گفتار این شخصیت، از نظریه های سبک شناسی سارا میلز استفاده شده است که متون را در سه سطح کلمه ای ، جمله ای و گفتمان بررسی می کند. مسئله ای که نویسندگان در این مقاله مطرح کرده اند این است که با استفاده از ایده های سارا میلز، مشخص کنند که آیا شخصیت ’می‘ فعال و قدرتمند است یا خیر. همچنین، هدف این مقاله آن است که شخصیت ’می‘ را نسبت به شخصیت های مرد در این نمایشنامه بسنجید و مشخص کند که آیا این شخصیت زن، مطیع شخصیت های مرد است و آن چنان که برخی منتقدین ادعا می کنند تصویری ضد زن از او ارائه شده است یا خیر. یافته های این بررسی نشان می دهد که ’می‘ شخصیتی مطیع دارد که توانایی اثر گذاری بر محیط و اطرافیانش را ندارد و نسبت به شخصیت های مرد نمایشنامه دارای ضعف های بیشتری است.

کلمات کلیدی