انتظار متعارف آن است که با تشدید آثار عمل یا تغییر نیت مرتکب و سایر عوامل، حکم مرتکبین نیز شدت یابد که این امر را می توان به عنوان یک قاعده، در حقوق و فقه تصور کرد. سوال این است که آیا می توان به محض این که احساس عمومی بر شدت عمل در وضعیت جدید باشد، حکم را نیز شدیدتر دانست یا این که این امر در هر مورد نیازمند تصریح شارع یا مقنن است و بدون آن، هر اندازه که شدت و سختی احساس شود، نمی توان حکم شدیدتری را مقرر کرد؟ یکی از موارد مشهور که مورد اقتباش برخی از فقها قرار گرفته و در فروعی از مسائل فقهی به آن استنادشده، اعمال شد و سخت گیری نسبت به غاصب است که با عبارات مختلفی مانند «الغاصب یؤخد باشق الاحوال» بیان می شود. نویسنده در این نوشتار درصدد بررسی مفهوم، قلمرو، موارد استفاده و انعکاس آن در متون فقه، قوانین و روندهای قضایی و سنجش ارزش فقهی و حقوقی آن است.

کلمات کلیدی