افزایش محدودیت منابع آب، استفاده از پساب تصفیه خانه های فاضلاب، به عنوان یک منبع آب نامتعارف و تنها منبع پایدار آب، برای آبیاری کشاورزی، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک مورد توجه قرار گرفته است. استفاده مجدد از فاضلاب در منطقه مورد مطالعه این تحقیق به منظور تأمین نیازهای روز افزون آب امر مهمی تلقی میشود. در این پژوهش پساب تصفیهخانه فاضلاب شهر زابل به منظور بررسی کیفیت و قابلیت استفاده آن در کشاورزی وفضای سبز مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور برخی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی پساب تصفیهخانهی فاضلاب شهرستان زابل با استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران مقایسه کلیفرم، کدورت، نماتد تعداد و نیترات با استاندارد سازمان ،TSS ،PH ،COD ،BOD شد. نتایج نشان داد میانگین پارامترهای از مقادیر SAR و EC محیطزیست ایران در زمینه استفاده مجدد از پساب مطابقت دارد. از میان پارامترهای کیفی مورد بررسی از مقادیر استاندارد پساب COD و SAR ،EC استاندارد پساب تصفیه شده برای استفاده مجدد در کشاورزی و نیز پارامترهای کیفی تصفیه شده برای استفاده مجدد در فضای سبز بیشتر میباشند. لذا استفاده مجدد از این پساب نیازمند برنامهریزی دقیق و با در نظر گرفتن اثرات زیست محیطی و بهینه سازی کیفیت آن جهت استفاده در مصارف خاص امکان پذیر میباشد. بنابراین فاضلاب تصفیه شده این شهرستان را تنها در صورت اعمال مدیریت صحیح میتوان برای مصارف کشاورزی و فضای سبز پیشنهاد نمود.

کلمات کلیدی