ریاضیات مدون در حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ، توسط بابلیان بوجود آمد اما ریاضیات به معنای واقعی و امروزی آن ، در سرزمین یونان و در قرنهای ۴ و ۵ قبل از میلاد ایجاد شد و به تدریج توسعه یافت، اوج رشد علوم ریاضی در قرن ۱۷ با بوجود آمدن هندسه تحلیلی و حساب دیفرانسیل و انتگرال بود تالس در عصر خودبکمک قضایایش ارتفاع اهرام مصر و فاصله کشتی را از ساحل بدست اورد که می تواند حکایت از کاربرد ریاضیات داشته باشد. اما در قرن ۱۹ تجدید نظرات کلی و پیشرفتهای فراوان در این علم بوجودآمد. در قرن 19 و 20 عمدتا برنامه های خاصی برای علوم ریاضی نوشته می شد و مورد استفاده قرار می گرفت که کاربرد این مفاهیم برای کاربران آن شفاف نبود. در اواخر قرن 20 محاسبات سریع تر شد که مباحث علوم ریاضی را نیز از این ساختار نمی توان از نظر دور داشت در همین زمان دربیشتر رشته ها زمینه های تخصصی تر و در نتیجه مقدار نفوذ آن در علم و پیشرفت ان کارساز بود که علوم ریاضی در مباحث برنامه ریزی از این مهم کمتر بهره گرفته است واین مورد شایددر کم شدن علاقه به علوم پایه سهمی داشته باشد روشهای موجود در اموزش ریاضی ما قدرت تفکر را از انسان می گیرد و ما حصل ان نسلی است که فکر سیستمیک ندارد و حتی اموزش دهندگان ریاضی به بیان روشهای سریع برای جواب مسئله ، بدون تعقل را در کلاسهای مختلف از جمله کنکوراموزش میدهند و نسلی بدون فکر خلاق ریاضی تحویل جامعه شده که زدن ضربه در ابعاد مختلف به جامعه را نوید خواهد داد. هم اکنون شواهدی از این امر را می بینیم که عملکرد تبلیغاتی اکثر رسانه ها معرف این امراست وآن را تقویت می نماید پیشرفتهای سریع و همه جانبه علوم و تکنولوژی و تحولات عظیم اقتصادی و گسترش بی‌سابقه ارتباطات در دیگر دانشهای بشری در قرن بیستم نگاه جدیدی به ریاضی را مطرح ساخته است. در واقع آشنایی جدی با علوم کاربردی- فنی و گاه نظری (محض) امروزی بدون داشتن درک صحیح از مباحث ریاضیات امری دشوار و در واقع محال است. دراین صورت چگونه می‌توان از خلاقیتها و رشد و باروری استعدادهای دانش‌آموزان حمایتی همه جانبه داشت چرا که بارها در سطح مدارس دیده شده است که بعضی از دانش‌آموزان به ایده‌ها و مسائل جدیدی دست می‌یابند یا در زمینه یک مسئله علمی، نظری جدید دارند اما به این نظرات توجهی نمی‌شود. از آنجا که ظهور یک جنبش جهانی برای یک مدل جدید یادگیری برای قرن بیست و یکم مورد نیاز است، استدلال شده است که آموزش رسمی باید تبدیل به اشکال جدید یادگیری برای مقابله با چالش های پیچیده جهانی فراهم کند که استدلالی قانع کننده برای آمادگی آموزش و پرورش به منظور حمایت بهتر از مهارت های قرن بیست و یکم به نظرمیرسد. با این حال، سوال در مورد چگونگی آموزش بهتر این مهارت ها تا حد زیادی نادیده گرفته می شود. کارشناسان می دانند که مدل انتقال یا سخنرانی برای آموزش مهارت ها و مهارت های قرن بیست و یکم ناکارآمد است، با این وجود استفاده گسترده از این مدل همچنان ادامه دارد. به رغم توافق جهانی که آموزگاران نیاز به مهارت هایی مانند تفکر انتقادی و توانایی برقراری ارتباط موثر، نوآوری در حل مشکلات دارند تصمیم های آموزش و پرورش و وزارت علوم برای حل این چالش ها به ندرت موثربوده است. امکان دگرکونی نگرش علمی در علوم ریاضی بالنسبه اندک است ولی تحولات به وقوع پیوسته وپیش رو تحولی عظیم را می طلبد و دراین شرایط ناگزیریم روشها و نگرشها را تغییر داده و از همه ابزارهای اطلاع رسانی و پیش رو برا ی کاوش درحل مسایل پیچیده، تحلیل داده های بزرگ و داده کاوی وبرطرف نمودن معضلات سر راه محققین دیگر درجهت رسیدن به مفاهیم علمی و کاربردی رشته خود به تحولات پیش رو غنا بخشیم. در قرن 21 که قرن علوم ریاضی نامیده شده پیچیدگی های مسایل بر مبنای مدل های واقعی تربکمک ابزارهای متعددی از قبیل IT میسر و اسان تر خواهد شد. همان اندازه که IT سریعتر و کاملتر در حال پیشرفت است اگر به هوش نباشیم ازعقب ماندگی بیشتری که برای جامعه زیانبار است بهره مند خواهیم شد. مباحثی از قبیل Internet of (every) thing ، Block chain ، Cyber quantom، Nano (Bio, Information theory, Cognitive) Technology, E-Learning, Big data, Brain machine ضرورت نگاه جدید به اموزنده ها، اموختن هاو نو اوریها را در دانش علوم ریاضی می طلبد هر چه تساهل و تغافل کنیم عقب ماندگی از دنیای علم بیشتر و گرایش به علوم ریاضی کمتر خواهد شد کار گروهی، ابتکار، انعطاف پذیری، همدلی، مهارتهای یاد گیری و شناختی از جمله ملزومات و تبعات گام در اینده گذاشتن خواهد بود که نگاه دیگری به ریاضی را رقم خواهد زد و تحولی را در اموختن و اموزاندن و یافتن مباحث نو برنامه ای جدید را می طلبد که منشا وجذب بهترین ها برای علوم ریاضی نیز خواهد بود

کلمات کلیدی