تنش شوری یکی از عوامل محدودکننده رشد در محصولات کشاورزی است که خسارات فراوانی به کشت و کار و عملکرد این محصولات وارد میسازد. راهکارهای متعددی بهمنظور استفاده از آبهای شور در کشاورزی و کاهش خسارت شوری توصیهشده است که ازجمله میتوان به ایجاد زهکش مناسب، استفاده از ارقام مقاوم اشاره نمود. در این پژوهش به منظور امکان استفاده از آبهای شور در تولید سیر آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح اسپلیت پلات در سه تکرار در شهرستان فیروزه از استان خراسان رضوی طی سالهای 97 - 96 اجرا گردید. شوری در 3 سطح خیلی زیاد 13.80ms/cm) (، زیاد ) 8.74ms/cm ( و کم) 1.835ms/cm ( و بافت خاک در دو سطح سبک )شنی لومی( و سنگین)رسی لومی( انتخاب شد. سیر توده مشهد در تاریخ 20 آذر 96 با تراکم 50 بوته در مترمربع به فواصل 30 * 10 سانتیمتر کشت و با آبهای با شوریهای موردنظر آبیاری شد. آبیاری برحسب نیاز و هر ده روز یکبار )به میزان 12 لیتر در مترمربع( صورت گرفت. پس از کشت ابتدا درصد و سرعت جوانهزنی سیرچه ها اندازهگیری شد و سپس در نیمه دوم خرداد 1397 برداشت گیاهان صورت گرفت. صفات وزنتر و خشک بوته، وزن سوخ، وزن سیر چه ها، تعداد سیر چه ها در هر سوخ و عملکرد کل مورداندازهگیری قرار گرفت و دادهها با نرمافزار آماری آنالیز شد. نتایج بهدستآمده نشان داد که افزایش شوری منجر به کاهش صفات رویشی سیرشده و بوتههای تیمار شده با شوری خیلی زیاد هم در خاکهای سبک و هم در خاکهای سنگین کاملاً خشک شدند ولی خشک شدن بوتهها در خاکهای سبک دو هفته دیرتر از خاکهای سنگین رخ داد. بیشترین عملکرد ) 11400Kg/ha ( در شوری کم و بافت خاک سبک به دست آمد و کمترین عملکرد) 6800Kg/ha ( در تیمار شوری زیاد و بافت خاک سنگین حاصل شد. درمجموع میتوان انتظار داشت که با اصلاح خاک با اضافه نمودن ماسه یا مواد دیگر )سبک نمودن بافت خاک( بتوان مقاومت گیاهان را به شوری افزایش داد و عملکردی قابلقبول در خاکهای شور و آبیاری با آبشور به دست آورد.

کلمات کلیدی