اهداف: بررسی اولیه پژوهش‌های دیپلماسی شهری در ایران نشان از این دارد که بسیاری از آن‌ها نوعی ادبیات یکنواخت را تکرار می‌نمایند و این عامل، باعث شده تا از خلاقیت چندانی برخوردار نباشد و کمک چندانی به پیشبرد این حوزه علمی نکنند. بنابراین بسیار مهم است که با یک روش مناسب مجموعه مطالعات صورت گرفته تحلیل شود تا بتواند به جهت‌دهی پژوهش‌های آینده کمک نماید. لذا این پژوهش با هدف فراتحلیل کیفی پژوهش‌های انجام شده در ایران با موضوع دیپلماسی شهری تدوین شده است. روش: برای دست یافتن به پژوهش‌های انجام شده، از پایگاه‌‌های داده‌های علمی شامل: پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، بانک اطلاعات نشریات کشور، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)، و پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی استفاده شده است. تحلیل وضع موجود با استفاده از آماره‌های توصیفی، و تحلیل کیفی نیز بر مبنای پرسش‌های سه‌گانه نورمن بلیکی انجام شده است. یافته‌ها/ نتایج: تمرکز پژوهش‌ها در دو قالب مقاله‌های علمی ـ پژوهشی و پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد بوده است. 52 درصد پژوهش‌ها در رشته‌های جغرافیای سیاسی، و علوم سیاسی و روابط بین‌الملل انجام شده است. از نظر روش تحقیق 71.9 درصد از نوع توصیفی ـ تحلیلی بوده‌اند. تحلیل کیفی پژوهش‌ها بر مبنای تقسیم‌بندی نیز بلیکی نشان از این دارد که پژوهش‌های با پرسشِ «چرایی»، بیشترین تعداد را در بین پژوهش‌های بررسی شده تشکیل می‌دهند که به چرایی به وجود آمدن دیپلماسی شهری و اثرات آن پرداخته‌اند. پس از آن پژوهش‌ها «چیستی» قرار دارد که بیشتر به تعریف دیپلماسی شهری و توصیف ویژگی‌ها، ابعاد و شاخص‌های آن پرداخته‌اند. و در نهایت هم پژوهش‌هایی با پرسش «چگونه» که به طور جدی‌تر به چگونگی ایجاد تغییر در رویه موجود دیپلماسی شهری اشاره کرده‌اند. نتیجه‌گیری: پیشنهادهای این مقاله در جهت ایجاد تغییر در رویه‌های موجود به منظور اجرایی کردن یا تقویت دیپلماسی شهری در دو محور کلی مورد بحث قرار گرفته است: تعریف یک نقشه راه برای دیپلماسی شهری در تراز ملی و فراهم‌نمودن زیرساخت‌های قانونی و نهادی آن به همراه اقداماتی که در تراز محلی باید صورت پذیرد، و آموختن از رویکردها و تجارب در دیگر شهرهای جهان در سایه اقدامات پیشنهاد نخست.

کلمات کلیدی