شاید در نظر برخی افراد، آثار هنری فقط آن دسته از آثاری را شامل شود که در نمایشگاه ها و موزه ها به نمایش در می آیند، امّا در نگاهی وسیع تر هنر محدود به نمایشگاه ها و موزه ها نمی شود و انواعی دیگری نظیر نقّاشی دیواری شهرها را نیز در برمی گیرد. دیوارنگاری شهری یکی از گونه های هنر مردمی است که با زیباسازی فضای شهر، در جذب گردشگر نقش موثّری ایفا می کند. دیوارنگاری تنها در روزگار معاصر نیست که اهمیّـت یافته بلکه از نخستین روزگار زندگی بشر همپا و همگام او بوده است و نمونه های کهن آن در خط تصویری و نقّاشی های دیوار غارها با قدمتی چندهزار ساله مشاهده می شود. این هنر طی قرن ها بر دیوار کاخ ها و بناهای سلطنتی و برای تزیین عمارت ها به کار رفته و دیوارهای خشتی را با نقوشی رنگین زینت داده است. از دیوارنگاره های پنجکنت تا ارگ کریم خانی و ... همگی با نقاشی دیواری جلوه و شکوه پیدا کرده است. بهره گیری از دیوارنگاری برای جذب گردشگر و زیباسازی شهر فردوس (تون) راهکار موثّری است، به ویژه که برای نیل به این مقصود می توان از آثار نگارگر برجستۀ تونی، میر افضل تونی بهره گرفت. میرافضل تونی در مصوّرسازی شاهنامۀ شاه عبّاس دوم همکاری داشته و در سبک نقّاشی از رضا عبّاسی، نگارگر برجستۀ عصر صفوی، پیروی کرده است. زینت دادن دیوارهای شهر تون با آثار میرافضل تونی، از سویی سبب زیباسازی شهر شده و به آن هویّت فرهنگی و هنری می بخشد و از سوی دیگر این هنرمند سرشناس اهل تون را به گردشگران و مسافران معرّفی می کند. در این مقاله ضمن معرّفی آثار میرافضل تونی، اهمیّت آثار او را برای دیوارنگاری شهر فردوس شرح می دهیم.

کلمات کلیدی