کشاورزی همواره فعالیتی سرشار از مخاطره بوده و امروزه به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه؛ انعقاد قراردادها در افزایش انگیزه تولید کشاورزان بسیار مؤثر است. اما نکته‌ای که در اغلب قراردادها موجود است این است که اغلب کشاورزان به خاطر دستیابی سریع‌تر به درآمد محصول فروخته‌شده؛ ناچار به دور زدن قرارداد و یا واگذاری محصول به گروه‌های دیگر قراردادی می‌شوند. در این بررسی سعی شده تا به ارزیابی عامل‌های موثر بر انعقاد و اجرای قراردادهای کشاورزی و همچنین درآمدهای ردوبدل‌شده بین گروه‌های مختلف قراردادی در میان کشاورزان گوجه‌فرنگی‌کار استان کرمانشاه در سال 1397 پرداخته شود. نمونه موردبررسی از طریق فرمول کوکران برابر 150 کشاورز گوجه‌کار در دشت کرمانشاه بود و پرسشنامه‌ها از هر کشاورز به‌ صورت مصاحبه چهره‌به‌چهره تکمیل شد. با توجه به تقسیم‌بندی متغیر وابسته به سه نوع قرارداد مکتوب، شفاهی و بدون قرارداد؛ الگوی رگرسیون چندگانه و برای سنجش درآمدهای ردوبدل‌شده در بین گروه‌های مختلف قراردادی، رهیافت سویچینگ رگرسیون به کار برده شد. نتایج تحقیق جدا از اثرگذاری‌های متفاوت متغیرهای به‌کار برده‌شده بر گروه‌های موردبررسی؛ نشان داد که گروه کشاورزان دارای قرارداد مکتوب و بدون قرارداد، به ترتیب 49 و 46 درصد از درآمد خویش را با واگذاری و ردوبدل‌کردن محصول خود به گروه دیگر دریافت می‌کنند. همچنین کشاورزان دارای قرارداد شفاهی و بدون قرارداد نیز به ترتیب 42 و 52 درصد از درآمد را از سویچ‌کردن محصول خود دریافت می‌کنند.

کلمات کلیدی