استفاده از ترکیبات حاوی سلنیوم برای درمان سرطان در پژوهش های بسیاری مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج نشان داده که این ترکیبات باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان های مختلف می شوند. با توجه به اثر ات سمّیت سلولی ترکیبات سلنیوم در دوز های بالا بر سلول های سالم و سرطانی، استفاده از نانو ساختارهای سلنیوم با کاهش میزان سمیت سلنیوم و افزایش نفوذپذیری، به عنوان یکی از روش های امید بخش در درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. از میان روش های تولید نانو ذرات، روش های زیستی که به وسیله ریزسازواره ها و گیاهان انجام می پذیرد از سایر روش ها سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند. در پژوهش پیش رو با کشت 27 سویه باکتریایی جداسازی شده از ارتفاعات زاگرس در محیط کشت جامد حاوی نمک SeO2 با غلظت های 1،2،3،4،5 میلی مولار و مشاهده کلنی های نارنجی مایل به قرمز، تولید، میزان زنده مانی و تحمل نمک آن ها بررسی شد. براساس میزان مقاومت و سرعت رشد، 3 سویه شماره 15، 23 و24 انتخاب شدند. سپس سه روش تولید زیستی نانوذره شامل روش های درون سلولی، لیز سلولی و روشناور در مورد سویه های شماره 15 ،23 و 24 مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر سه روش، تولید نانوذرات سلنیوم مشاهده شد و بیشترین میزان تولید مربوط به روش های درون سلولی و روشناور بود. از انجایی که روش تولید بوسیله روشناور فرایند کوتاه تری را دربرداشته و مراحل اجرایی آن کمتر می باشد به عنوان روش اصلی دراین پژوهش انتخاب گردید و تولید نانوذرات با بررسی اثر عواملی چون سویه های انتخابی، مدت زمان رشد باکتری در محیط، غلظت نمک و نسبت نمک به روشناور مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی 180 حالت مختلف نشان داد که میزان تولید در سویه 23 از سایرین بیشتر بوده و با افزایش زمان کشت باکتری و غلظت نمک تولید نانوذره بیشتر و نسبت های 4 به6 و 5به 5 در مقابل سایر نسبت ها بهترین نتیجه را از خود نشان دادند. در ادامه شناسایی این سویه ها انجام خواهد شد.

کلمات کلیدی