انرژی از یک طرف به منزلۀ عامل محرک توسعه اقتصادی، اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی انسانی تلقی می‌شود و از سوی دیگر موجب تولید آلاینده‌های زیست محیطی می‌گردد .طی سه دهه اخیر احتراق سوخت‌ های فسیلی بزر‌گ‌ترین عامل تولید کننده و انتشار گازهای گلخانه‌ای بوده است. در این میان، کشور ایران نیز طی این سالها از این قاعده مستثنی نبوده و مطالعات و آمار وارقام بیانگر سیر صعودی و فزاینده مصرف انرژی در سالهای اخیر و متعاقب آن میزان انتشار گازهای آلاینده و گلخانه‌ای، ناشی از تولید و مصرف انرژی درکشورمی باشد. یکی از بخشهای عمده مصرف کننده انرژی در ایران، صنعت وبه خصوص صنایع انرژی بر است. لذا با توجه به میزان مصرف انرژی در بخش صنعت و انتشارآلاینده ها کارایی زیست محیطی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر اساس اطلاعات آماری صنایع تولید سایر محصولات کانی غیر فلزی(کد 26 طبقه بندیISIC)، تولید فلزات اساسی( کد 27 طبقه بندیISIC) وتولید محصولات شیمیایی(کد24 طبقه بندیISIC) از انرژی برترین بخشهای صنعتی کشور محسوب می شوند لذا این مقاله به بررسی کارایی زیست محیطی در این گروه از صنایع طی سالهای 92-1387 با استفاده از مدل غیر شعاعی برد تنظیم شده (RAM) که از مدلهای مبتنی بر اسلکها از مدلهای تحلیل پوششی داده ها (DEA) است می پردازد. نتایج نشان می دهد که صنایع تولید سیمان و اهک و گچ، تولیدآجر، تولید سایر محصولات گلی و سرامیکی غیر نسوز ساختمانی وتولید سایر محصولات کانی غیر فلزی طبقه بندی نشده در جای دیگراز پایین ترین سطح کارایی زیست محیطی برخوردارند. همچنین بیشترین میزان پتانسیل کاهش انتشارco2 به ترتیب در صنایع تولید سیمان و اهک و گچ، تولید اجر، تولید مواد شیمیایی اساسی بجز کود و ترکیبات ازت وتولید کود شیمیایی و ترکیبات ازت و سپس سایر صنایع می باشد.

کلمات کلیدی