چکیده: فرهنگ هر گروه اجتماعی از طریق زبان آن گروه نمودار می‌شود. ازاینرو، ادبیات در شناساندن فرهنگ یک جامعه نقش مهمی را ایفا می‌کند. در ادبیات فرانسه، رمان آسوموار اولین رمانی است که امیل زولا به منظور ارائه تابلویی دقیق از طبقه فرودست جامعه در زمان امپراطوری دوم، زبان عامیانه کارگران پاریس را به کار برده است. این زبان در ارتباط با واقعیت‌هایی است که جامعه را دربرگرفته است همچون فقر، الکلیسم، روسپیگری و یا سختی کار. در این پژوهش سعی می‌کنیم براساس مفهوم زباهنگ (زبان + فرهنگ)، به ارتباط میان فرهنگ و زبان عامیانه طبقه کارگری بپردازیم. هر زباهنگ به مجموع عباراتی از زبان اشاره دارد که نما و شمای فرهنگی یک قوم را نشان می‌دهد. بدین منظور، زباهنگ‌های بارز در این رمان همچون زباهنگ‌های صریح، توهین‌آمیز، جبرگرا و کودکانه را مورد واکاوی قرار می‌دهیم. هدف این پژوهش آشکارسازی فرازباهنگ (مجموع زباهنگ‌های یک جامعه) یا فرهنگ کلی طبقه کارگران پاریس نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم فرانسه از خلال این اثر اجتماعی-فرهنگی است.

کلمات کلیدی